Akwarium

Zatrzymała się przed drzwiami.
-Pogadamy w środku. - Odpowiedziała na pytanie dziewczyny.
Nacisnęła klamkę i weszła do pokoju.
-Nie zdążyłam jeszcze posprzątać.
Przyznaj, że Ci się nie chciało

Dołączył: 10 Mar 2008 Posty: 6 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Jack chodził nerwowo po pomieszczeniu. Napił się wody którą ktoś zostawił mu gdy spał. Było to trudne ponieważ Jack bardzo mało spał. Po prostu chciał być czujny aby mu nic nie zrobili. Zaczął znowu myśleć o pozostałych.
Ciekawe czy ich też porwali...a może zabili...wątpię, Hugo, Will i reszta nie daliby się tak łatwo. Na pewno czekają na mój powrót... ale się chyba nigdy nie doczekają...
Był załamany bo nie wiedział jak pomóc sobie i przyjaciołom.

- Bardzo tu... Przytulnie. - Powiedziała biorąc za ucho kosmyk brązowych włosów.

-Przytulnie? - Zaśmiała się ponuro. -Tu jest okropnie.
Opadła na kanapę i spojrzała w sufit.
-Chcesz wiedzieć coś konkretnego o swojej przeszłości? Jakieś pytania?

- Kim jestem? Z tego co mówił Ben... - Lekko skrzywiła się wypowiadając jego imię. - Byłam i jestem tu niemile widziana.

Dołączył: 08 Mar 2008 Posty: 124 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

-Oczywiście- wpuścił Bena do środka. Zamknął drzwi, gdy ten wszedł.

- Cieszę się, że Tom nie zapomniał przekazać ci wiadomości. - wszedł do środka i przyjrzał się ekranowi, pokazującemu klatki. - Jak się sprawują?

Dołączył: 08 Mar 2008 Posty: 124 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

-Dobrze, tylko ten Crower zgrywa cwaniaka- odpowiedział- ale miał miejsce mały incydent Lynnet ich usłyszała- powiedział- dałem radę ją przekonąc aby tam nie szła, ale nie zabiłem jej ciekawości.

Odetchnęła i wyprostowała się.
-Tak, to prawda. Narobiłaś sporo... I wtedy nasze relacje zmieniły się. Ale uwierz mi Ann, czasem lepiej jest zacząć od nowa i nie wiedzieć o tych złych sytuacjach. Dotarłaś na wyspę wiele lat temu. Byłyśmy wtedy dziećmi. Przez większość życia byłaś dla mnie ważną... Przyjaciółką. - Ostatnie słowo z trudem przeszło jej przez gardło. -Ale potem wszystko szlag trafił. - Rzuciła w kąt korek od butelki wina.

- Czasem lepiej zacząć wszytstko od nowa. Chciaż zapomniałam o przeszłości nie sprawiło tą, że ją wymazałam. Zawsze będę tym samym człowiekiem co kiedyś. I inni będą o tym pamiętać... Byłam kimś w rodzaju...- Szukała słów. - Zdrajcy, szpiega...?

- Mhm. - po połowie minuty oderwał uwagę od ekranu i skupił ją na Henrym. - Niedługo powiem Lynette o zakładnikach, więc nie musisz jej zwodzić w nieskończoność. - przerwał na moment. - Przydzieliłem Megan pewne zadanie na jutrzejszy poranek, więc zwolniło się miejsce w grupie nadzorującej w 'kamieniołomach'. Pomyślałem, że je zajmiesz.

Dołączył: 08 Mar 2008 Posty: 124 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

-Zajmę się tym,- odpowiedział- aha i jeszcze jedno, za te krzyki i zachowanie Crowera kazałem im pomilczeć- powiedział

-Tak, właśnie. Coś w tym rodzaju. Dlatego nie wszyscy wierzą w utratę Twojej pamięci. Myślą, że nadal 'grasz'. - Oparła głowę o oparcie kanapy i spojrzała na Annę. -Jakieś inne pytania?

- Znasz się na zachowaniu dyscypliny o wiele lepiej niż ja, Henry. Nie musisz mi się tłumaczyć. - odparł. - Informuj mnie na bieżąco o istotniejszych zachowaniach naszych gości.

Zamyślila się, kilka minut nie odzywała się.
- W takim razie mogę raz na zawsze pożegnać się z rolą szpiega. Nie ważne dla kogo 'pracowałam' . Teraz to nieistotne. Ktoś będzie musiał obyć się bez mnie. Nie można tak spędzić życia, koniec kłamstw. Jeżeli naprawdę popsułam to co było kiedyś, to przepraszam. Dobrze, że straciłam pamięć, teraz będę mogła sama pokierować własnym życiem. Koniec gierek, kłamst, manipulacji. Lyn powiedziała mi, że cały czas grałam kogoś, teraz będę mogła pokazać jaka jestem naprawdę. Nikt mi tego nie zabroni. - Spojrzała na Megan.