Akwarium

- Ta Wyspa nikogo nie zmienia, Lynette. Wielu ludzi mówi tak, kiedy nie może się pogodzić z tym, że popełnili w życiu błędy. To bardzo wygodne usprawiedliwienie... Zrzucić wszystko na wyspę. - podniósł na nią pusty wzrok.

Dołączył: 04 Mar 2008 Posty: 197 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Oczywiście, że nie - powiedział z wymuszonym uśmiechem

- Z niektórymi... - zawahała się - błędami nie można się nigdy pogodzić - powiedziała, wstając z krzesła. Zaczęła przechadzać sie po pokoju.

- Widzę, że coś jest nie tak. Nie powinnam tak uciekać. - Spojrzała w drugą stronę.

Przez chwilę milczał.
- Zrobiłaś to, co uważałaś za słuszne, Lynette. Miałaś dobre intencje i moim zdaniem postąpiłaś bardzo dzielnie. - zrobił pauzę. - A teraz zmieniłaś się i udowodniłaś, że jesteś dobrym człowiekiem. Pytając o ty, czy chcesz, bym sprowadził na Wyspę Leo, pomogłem ci odzyskać odpowiedź na to kim naprawdę jesteś. Postawiłaś dobro chłopca nad swoje własne. I to jest godne podziwu...

Dołączył: 04 Mar 2008 Posty: 197 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Może i nie powinnaś ale cóż teraz na to poradzę - rzekł obojętnie

- Michael, proszę. Nie gniewaj się na mnie, to nie miało tak wyjść. Nie jesteś mi obojętny.

Dołączył: 04 Mar 2008 Posty: 197 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- A więc jak miało wyjść? - rzekł kierując wzrok w stronę wejścia do Stacji

- Nie tak. - Po chwili wahania chwyciła jego dłoń.

Dołączył: 04 Mar 2008 Posty: 197 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Poczuł dłoń Anny. Po chwili ''wyrwał'' rękę z jej dłoni i schował ręce do kieszeni.

Spojrzała na niego zaskoczona i jednocześnie smutna.
- Michael...Dlaczego?

Zatrzymała się i rozmyślała nad jego słowami.
- Ja chyba już wtedy nie uważałam tego za słuszne. Gdy jednak przynieśli mi ten cholerny formularz, podpisałam zgodę. Podjęłam decyzję. Nigdy niczego bardziej nie żałowałam - powiedziała siadając z powrotem przed Benem.

Dołączył: 04 Mar 2008 Posty: 197 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Dlaczego? Sama odpowiedz sobie na to pytanie.

- Nie chciałam zranić twoich uczuć. - Powiedziała spokojnie do chłopaka.

- Co się stało, to się nie odstanie. - sprostował. - To bolesna przeszłość. Ale teraz jesteś tutaj i zostawiłaś ją daleko za sobą. Żałujesz tego co zrobiłaś i to się liczy. Może pora przestać biec, Lynette? Może pora przestać uciekać od czegoś i wciąż czegoś szukać. Wciąż próbować coś odkryć i próbować uzyskać pytania na odpowiedzi w sprawach, które nas nie dotyczą? Gdzie w tym wszystkim jesteś ty? Pora się zatrzymać. Pora się zatrzymać i ułożyć swoje życie. Zacząć od zera.