Akwarium

- Przed nami ciężkie dni, Henry. - powiedział w odpowiedzi i odwrócił się na pięcie, wracając w stronę swojej kwatery. Przez to całe zamieszanie odechciało mu się pić kawy...

Dołączył: 08 Mar 2008 Posty: 124 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Wyszedł z budynku. Niósł na ramieniu nieprzytomną Atene.

[Klatki]

Megan poszła spać dosyć późno. Większą część nocy przeglądała nerwowo akta Jacka. Jednak im dłużej je czytała, tym mnie zapamiętywała. Od wczesnego rana nie mogła spać.

Megan: 170XP
Ben: 170XP
Anna: 170XP
Michael: 160XP
Henry: 160XP

Obudził się wcześnie rano. Spotkanie Lynette i Ateny znacznie namieszało w jego wcześniejszych planach. Dzisiejszego dnia czekało go wiele szybkich i zdecydowanych decyzji.
Wyszedł z kwatery i zaczął przemierzać korytarz bunkra. Zatrzymał się przed drzwiami Megan i przez dłuższą chwilę wpatrywał się w nie, jak zahipnotyzowany. Podszedł do nich i podniósł pięść, chcąc w nie zapukać, jednak nie zrobił tego. Opuścił rękę i pospiesznym krokiem wyszedł z Akwarium.
Usiadł na ławce i zamknął oczy. Czuł jak jego stary, dawno niewidziany znajomy -ból w kręgosłupie, zaczyna powracać...

Powoli otworzyła oczy. Przed oczami miała jedynie akta Shepharda. Zorientowała się jednak, że nie popadła w paranoję, tylko nieoczekiwanie dopadł ją kolejny, krótko trwający sen.
Podniosła się gwałtownie i rozejrzała nerwowo po pokoju. Jej wzrok zatrzymał się na zegarku. Odetchnęła z ulgą, zauważając, że sen trwał jedynie piętnaście minut. Wstała i zaczęła zbierać z blatu stołu porozrzucane kartki z teczki.

Skinął ręką na powitanie przechodzącemu Tomowi, który przygotowywał się do wyprawy do 'kamieniołomu'. Otarł dłonią twarz.
Przypomniał sobie o wczorajszym, krótkim uczuciu - uczuciu, które odczuł po raz ostatni będąc dzieckiem i siedząc na huśtawkach wraz z swoją małą przyjaciółką. To właśnie wtedy podarowała mu jedyny prezent urodzinowy, jaki dostał w życiu. Ale dlaczego właśnie wczoraj? Dlaczego te emocje powróciły właśnie wczoraj? Czyżby...
Otrząsnął się z myśli i podniósł głowę do góry. Chyba będzie padać...

Dołączył: 08 Mar 2008 Posty: 124 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Siedział w pokoju, więźniowie byli nie przytomni. Przypiął szablę i zaczął szykować się do wyprawy do kamieniołomu.

Poranne obowiązki czas rozpocząć...
Zapukał w drzwi od pomieszczenie monitoringowego.

Dołączył: 08 Mar 2008 Posty: 124 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Usłyszał pukanie i otworzył drzwi
-Wejdź Ben- powiedział

Zamknął za sobą drzwi i usiadł w fotelu przed monitorami.
- Rozgoszczę się w twoim pomieszczeniu podczas twojej nieobecności, Henry. - zwrócił się w stronę mężczyzny. - Dzisiaj nadają na żywo pewną ciekawą rozmowę, której wprost nie mógłbym przegapić.

Dołączył: 08 Mar 2008 Posty: 124 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

-Oczywiście-powiedział- zabrać ich już do kamieniołomu?-spytał

- Hm... - mruknął cicho. Znów się rozkojarzył. - Widziałem Toma w okolicy klatek. Chyba jest już gotowy do drogi.

Dołączył: 08 Mar 2008 Posty: 124 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

-To ruszam- powiedział- przygotowałem dla nich specjalny zestaw prac za ten incydent- uśmiechnął się złośliwie. Upewnił się że wszystko zabrał i ruszył do klatek

[Klatki]

Kiedy Henry wyszedł na zewnątrz, przekręcił kilka pokręteł na panelu sterującym i zogniskował na jednym z ekranów widok pomieszczenia, w którym znajdował się Jack. Ubrał okulary i oparł się o krzesło. Cierpliwie czekał, aż Megan wejdzie do środka.

Tą noc przespała dość spokojnie, nie licząc kilku drobnych koszmarów. Jednak cały czas martwiła się o ojca, co takiego zrobiła, że prawie skazała go na śmierć. Otworzyła oczy, lecz nie planowała narazie wspawać.
Niedługo przyjdzie czas na szczerą rozmowę, czas na powiedzenie przepraszam.