Akwarium

- Za wczoraj? Czyżby? Jeszcze niedawno uważałeś, że to moja wina, nieprawdaż?

-Chyba źle mnie zrozumiałeś. - Znowu zeszła z biurka i zaczęła krążyć wzdłuż szyby. -Nie przyszłam tu, aby Cię szantażować, lub namawiać. Chcę Ci pokazać i udowodnić, że nie jesteśmy złymi ludźmi.

Dołączył: 04 Mar 2008 Posty: 197 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Tak ale... - urwał na chwilę - Ale dopiero teraz zdałem sobie z tego sprawę i... - zapadła cisza. - Poprostu chciałem Cię przeprosić - po tych słowach zaczął kierować się w stronę drzwi

- Zostań. - Przerwała mu. - Możesz zostać leżeli nie masz innych planów na dzisiejszy dzień.

Dołączył: 04 Mar 2008 Posty: 197 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Gdy usłyszał słowa Anny odwrócił się w jej stronę: - A więc co to oznacza? - powiedzaił z lekkim zdziwieniem

- Nie rozumiem pytania? - Oparła się o blat stołu, starając się na niego nie patrzeć.

Dołączył: 04 Mar 2008 Posty: 197 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Dlaczego mówisz żebym został?

- Ponieważ cię lubię, to chyba wystarczy? - Jej usta ułożyły się w lekkim uśmiech.

Dołączył: 04 Mar 2008 Posty: 197 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Skoro tak mówisz... mogę zostać - uśmiechnął się lekko

- Więc, siadaj. - Wskazała krzesło obok stołu. - Napijesz się czegoś?

Dołączył: 04 Mar 2008 Posty: 197 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Usiadł na krześle. Rozejrzał się po pokoju.
- Niezbyt tu przyjemnie - rzekł
Po chwili odpowiedział na pytanie dziewczyny
- Jasne. Herbata wystarczy.

Dalsza rozmowa między Jackiem a Megan nie przyniosła większych efektów... Oczywiście o ile w ogóle jakiekolwiek przeniosła. Dziewczyna upierała się przy przekonywaniu doktora o swoich słusznych intencjach. Ten zaś nie był zainteresowany słuchaniem... Po kilkudziesięciu minutach konwersacji Megan wyszła z pomieszczenia.

Kiedy Megan opuściła pomieszczenia, zdjął z głowy słuchawki i wyszedł na korytarz. Szedł w stronę swojej kwatery, wpatrując się w ziemię.

- Wiem, że to może nie są apartamenty. Ale nie miałam czasu na sprzątanie. Od dwóch dni jestem z wami. - Miała na myśli utratę pamięci.
Po chwili wróciła z 2 kubkami herbaty.
- Proszę. - Usiadła przy stole.

Zdenerwowana wyszła z pomieszczenia i pobiegła korytarzem. Nie spodziewała się żadnych dobrych wyników z rozmowy, ale nie sądziła, że wyjdzie aż tak tragicznie. Pchnęła drzwi, za którymi znajdował się jej pokój i weszła do niego. Rzuciła na stół teczkę, z której wypadło kilka kartek.