Baraki - wioska Innych

- Tak, jak powiedziałem. Dostaniesz nazwiska jutro, przed tym gdy wyruszymy. - odpowiedział niewzruszony.

Przewróciła teatralnie oczami i wbiła wzrok w nadal kręcącego sie po barakach Mathewa.
-Mam nadzieję, że Ci nie przeszkadzam. - Mruknęła 'nieobecnie'.

- Nie, nie przeszkadzasz. - uśmiechnął się. - Widzę, że jednak miałem rację co do tego, że coś cię gryzie.

-Ja... Nie wiem, o co chodzi. - Odpowiedziała szybko, odwracając się w stronę Bena.

Spojrzał na Mathewa.
- O nic. - odparł krótko, wciąż się uśmiechając.

Megan 'wyłapała' jego spojrzenie.
-Ben! - Jęknęła z zdziwieniem i lekkim wyrzutem. - Ty chyba nie sądzisz, że ja mogłabym...?

- Nie wiem o czym mówisz. - spoważniał i wzruszył ramionami.

-Ja... Ja też nie. - Zrobiło jej się dziwnie gorąco. Podejrzewała, że jej policzki zapłonęły rumieńcami. Chciała coś jeszcze powiedzieć, ale po chwili umilkła. Nie odważyła się więcej spojrzeć w stronę Mathewa.

- Coś nie tak, Megan? - nie mógł się powstrzymać od niezauważenia zmieszania dziewczyny.

-Chyba nie. - Odparła, wymuszając uśmiech. -Gorąco dzisiaj... - Zdjęła sweter i przejechała dłonią po cieńkiej koszulce.

- Racja. - podniósł wzrok na czyste, błękitne niebo. - Miejmy nadzieję, że pogoda dopisze nam również jutro. Deszcz mógłby umniejszyć płynność naszej misji.

-Ja już pójdę. - Powiedziała cicho, zdejmując z oparcia sweter i przerzucając go przez ramię. -Musze się przecież jeszcze spakować... Tom idzie z nami, prawda?

- Prawda. - rzucił krótko. - Tom i Mathew.

-Świetnie... - Mruknęła z dziwnym uśmiechem, czując małe zakłopotanie. -To do zobaczenia, Ben. - Powiedziała szybko, podnosząc się z ławki.
Chciała jak najszybciej wrócić do domu.

- Do zobaczenia, Megan. - skinął lekko głową. - Postaraj się tak nie zamartwiać. - dodał po chwili, również podnosząc się z ławki.