Baraki - wioska Innych

Dochodziło wczesne popołudnie.
W barakach przewijał się jeden, główny temat: proces Anny. Niemal każdy znał wyrok, jaki nad nią wisiał.

Anna: 190XP
Ben: 110XP
Lynette: 150XP

Zdjęcie rentgenowskie kręgosłupa z wyraźnie widocznym guzem.
Trzymał je w szufladzie swojego biurka.
Od czasu do czasu wyjmował je i przyglądał się mu w milczeniu. Nie wiedział dlaczego. Po prostu tak właśnie robił...

Gdy Anna poszła do sypialni odpocząć o przeżyciach poranka Lynn postanowiła pomawiać z Benem. Nie zauważyła go na placu więc skierowała sie do jego domu i zapukała do drzwi.

Kiedy usłyszał pukanie, położył na biurku zdjęcia rentgenowskie i ruszył w kierunku drzwi. Otworzył...
- Cześć, Lynn. - powiedział krótko na widok dziewczyny.

- Cześć Ben. Pomyślałam, że może wpadnę - powiedziała trochę nieskładnie.

- Wejdź. - odsunął się na bok, wpuszczając Lynn do środka. - Usiądź. Napijesz się czegoś?

- Tylko wody - powiedziała wchodząc do środka - Wszyscy dzisiaj rozmawiają tylko o procesie Anny. Dziewczyna odpoczywa teraz po procesie.

Nalał do szklanki wody mineralnej i postawił ją przed gościem.
Usiadł na krześle:
- Aha. - odparł spokojnie. - Domyślam się, że masz kilka pytań.

- Nie uważam, że to co zrobiła Anna było słuszne. Mam jednak dziwne przeczucie, że gdybym ja teraz wróciła na plaże to potraktowana bym była podobnie - powiedziała z ironia w głosie.

- Chyba nie rozumiem do czego zmierzasz... - spojrzał dziewczynie prosto w oczy.

- Do niczego Ben. Ja po prostu rozumiem co ona teraz przeżywa - powiedziała pijąc łyk wody.

- Niestety musimy być świadomi, że każdy czyn przynosi ze sobą pewne konsekwencje, Lynn. Anna powinna doskonale zdawać sobie z tego sprawę... Może mieć pretensje jedynie do samej siebie.

- Tak, wiem o tym - powiedziała - byłam dzisiaj u Aarona - zmieniał temat - Juliet jest bardzo dobrą opiekunką. Byłaby świetną matką.

Uśmiechnął się krótko. Nie był to już ten sam szczery uśmiech, który poznała Lynette podczas pierwszych chwil pobytu w barakach.
- Jestem takiego samego zdania. - przerwał na chwilę. - Poza tym Aaron to spokojne dziecko. Chyba nikt nie miałby z nim problemów.

- Na tej wyspie jest chyba jedynym niemowlakiem. A tak wogóle to nie spotkałam żadnych dzieci poza twoją nastoletnią córką. Jeśli można ją jeszcze nazwać dzieckiem.