Baraki - wioska Innych

- Nie obchodzi mnie co masz mi do powiedzenia. - odparł. Złapał walkie talkie, przestawił na tryb głośnomówiący i położył je na stole. - Stan? Niech się odezwie.
Po krótkiej chwili milczenia, ciszę przerwał niewyraźny głos dochodzący z krótkofalówki:
- Ann? To ty? Ja...
- Wystarczy! - rzucił Ben i wyłączył przekaźnik. - Kopę lat nie widziałem twojego ojca, Ann, ale przysiągłbym, że ten głos należał do niego. - spojrzał na zszokowaną minę dziewczyny. - Załóż to. - położył obok niej małą, skórzaną opaskę na zapinanie. - Załóż to na nadgarstek.

- Ale... - Anna chciała jeszcze coś powiedzieć lecz przerwała. Lekko się wahając założyła ją. - Gotowe. Czego chcesz?

- Nigdy nie podobały mi się twoje 'wycieczki' po Wyspie, Ann. - wyjaśnił Linus. Sięgnął do kieszeni i wyciągnął z niej niewielkie urządzenie, przypominające elektryczny zegarek. - Opaska, którą założyłaś ma wbudowany niewielki nadajnik, połączony falami radiowymi z moim odbiornikiem. Jeśli uszkodzisz opaskę, zdejmiesz ją, lub oddalisz się od mojego odbiornika na dalej niż 300 metrów, uruchomisz alarm. Kiedy usłyszę alarm, Ann... - spojrzał jej w oczy. - Wezmę to walkie-talkie i karzę strzelić do twojego ojca.

- Nie... Jak... Możesz... - Bardzo zbladła. - Mieliście go do tego nie mieszać!

Wyciągnął rękę i nacisną guzik swojego odbiornika.
- Urządzenie włączone, Ann. - powiedział sucho. - Mam nadzieję, że twój 'szef' nie będzie miał ci za złe jeśli opuścisz kilka randek. Wybacz mi to całe przedstawienie z przesłuchaniem. Musiałem jakoś zabić czas, dopóki wszystko nie było gotowe.

Skończyła prace nad fryzurą Eve.
- Gotowe - powiedziała - I jak ci się podoba?
Gdy dziewczyna oglądała fryzurę, Lynn zapytała:
- Czy nie uważasz, że powinniśmy poinformować kobiety z plaży o zagrożeniu, jakie niesie ze sobą ciąża?

Anna drżącymi dłońmi odstawiła kubek na stół.
- Wygrałeś Ben.

- Owszem, Ann. I to już w pierwszej minucie twojego przybycia. - rzucił. - Opaska jest wodoodporna, więc śmiało możesz zażywać kąpieli. - dodał uprzedzająco.

- Dziękuję, za informacje. Mam tylko jedno pytanie, dlaczego działasz dopiero teraz? Miałeś aż piętnaście aby interweniować.

- Zanim odłożysz książkę na półkę, dokładnie badasz to, co ma ci do przekazania, Ann. - odpowiedział.

Anna siedziała w milczeniu patrząc na opaskę na ręku.
- Ale czasem zapominasz czytać między wierszami. - Powiedziała. - Możesz na to liczyć, że nigdzie się już nieoddalę. Ale, inne osoby nie powinny cierpieć za nasze własne błędy. Oni także nie pozwaliali zobaczyć mi ojca.

- Fryzura jest super. Myślę, że powinny wiedzieć. Tylko problem w tym jak im to powiedzieć nie wzbudzając podejżeń. Chyba, że Ben nagle zmieni zdanie...

- Nie rozumiem. Skoro nie planujesz zrobić niczego głupiego, to dlaczego martwisz się o ojca? - zapytał z ironią.

- Nie liczyłabym na to Eve. Te słupy otaczają całą wioskę? Nie ma jakiegoś miejsca gdzie można przejść bezpiecznie? - zapytała ostrożnie.

- Bo on jest ostatnią osobą jaka mi została.