Baraki - wioska Innych

-Dobrze wiedzieć. - Odparła, spoglądając w kąt pokoju. Jej wzrok przykuł niewielki pająk, który wędrował po świeżo utkanej sieci. -Coś jeszcze? - Powtórzyła pytanie, czując lekkie podirytowanie. Nie miała ochoty na jakąkolwiek rozmowę.

Anna uśmiechnęła się życzliwie jak miała to w zwyczaju. Po chwili uśmiech pomału zniknął jej z twarzy. Jej twarz przybrała taki sam poważny wyraz jak 2 lata temu podczas jej 'wycieczki' poza Wyspę. Stała przed nią wyprostowa , bez mrugnięcia przyglądała się Meg. Jej oczy przybrały 'oficjalny' zimny wyraz.
- Widzisz jakąś zmianę, Megan?- Powiedziała stanowczym głosem. Po dawnej Ann nie było śladu.

-Skróciłaś włosy? - Spytała, mrugając powiekami.

- Też. Niestety , muszę stwierdzić, że ostatnie dni nie były zbyt... Hmm. Zbyt przyjemne dla obu stron. Miałam nadzieję,że się na mnie nie gniewasz. Jednak, widać, jest inaczej. Możemy porozmawiać, teraz chciała bym wyjaśnić ci całą sytuację. Bez kłamstw. - Spojrzała na pająka. - Blee.

-On. - Wskazała na pająka, którego krótko skomentowała Anna. - Mieszka tu od dwóch dni. Jeśli chodzi o rozmowę... Mogłabyś wpaść wieczorem?

- Jeżeli nic się nie stanie... - Wskazała na opaskę na swoim nadgarstku. - To wpadnę. - Znów przbrała swój zwykły sposób bycia.

Usiadła na kanapie.
- Nie brakuje ci tych ludzi z plaży? Tzn. nie chciała byś tam wrócić?

Odprowadziła dziewczynę do przedpokoju.
-Do zobaczenia.
Zamknęła za nią drzwi i wróciła do łazienki. Zaczęła ściągać z siebie ubrania i po chwili weszła do wanny pełnej gorącej wody.

- Brakuj mi ich. Z niektórymi zdążyłam się już zaprzyjaźnić. A czy chce tam wrócić? Nie wiem. Wolę się nad tym nie zastanawiać. - odpowiedziała - A ty jak długo jesteś już na wyspie?

- Do zobaczenia. - Powiedziała w stronę zamkniętych drzwi. Powolnym krokiem udała się w stronę drzewa. Położyła się na trawie w jego cieniu. Zamknęła oczy cicho nucąc ulubioną melodię.

- Ja?
Kiedy to było...?
- Teraz już chyba zaczyna się 4 rok, jeśli się nie mylę.

- jak to sie stało, że sie tu znalazłaś? Chyba słusznie sie domyślam, ze twój samolot nie rozbił sie na wyspie. Pewnego dnia Ben przysłał ci zaproszenie?

- Zmieniłam miejsce zamieszkania, bo chciałam zacząć nowe życie. Poprzednie przywoływało złe wspomnienia. Szukałam pracy, więc przeglądałam kilka ofert. Wreszcie wybrałam się na rozmowę, na której. Wyjątkowo dobrze mi poszło i się zgodziłam.
To był mój błąd.
- Potem przypłynęłam tu...już nie pamiętam. Ciągle spałam. I tak tu się znalazłam. Tak łatwo to poszło, ale wydostanie się nie jest już tak proste. A ty? Po co leciałaś tym samolotem? Do rodziny?

- Tak. Miałyśmy z Carol wpaść na chwile do babci, żeby zobaczyć ja jeszcze przed powrotem na uczelnię - odpowiedziała - Żałujesz, ze tu przypłynęłaś?

- Teraz to nawet się przyzwyczaiłam. W 'prawdziwym świecie' tak na prawdę nie miałabym do czego już wracać