Klatki

Dołączył: 08 Mar 2008 Posty: 124 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

-To będzie cała przyjemność po mojej stronie- uśmiechnął się jeszcze szerzej i sparodiował gest ukłonu.

- No to jesteśmy umówieni - odparła - Niezle się zapowiada, może jeszcze się
wbije kiedyś do Ciebie na herbatkę. Tylko musisz się śpieszyć bo długo tu nie zabawię
- uśmiechneła się ironicznie

Dołączył: 08 Mar 2008 Posty: 124 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

-szczerze mówiąc preferuję kawę- powiedział - wpadnę za 2 godziny - usmiechnął się i odwrócił się w stronę budynku
żebyś się nie przeliczyła

- Dozobaczenia. Może być i kawa - mrugneła do Ryana uśmiechając się pod nosem

Południe nadeszło powolnymi krokami.

Stała przy kratach obserwując wedrówkę słońca po niebie.
- Już południe - powiedziała do Ryana i zaśmiała się - Zapomnieli o nas.
Wygląda na to że mamy dzień urlopu.

-Możemy odpocząć... No Atena brawo wreszcie ich denerwujesz, to mi się podoba- powiedział.

- Ja poprostu staram się z nimi zaprzyjaznić - zaśmiała się
Odeszła od krat siadając w cieniu - No patrz, obiecał mi tą kawę i się już nie pojawił
- zrobiła smutną minę po chwili wybuchając śmiechem - Wiesz, nie jest tu jednak
tak najgorzej - uśmiechneła się pod nosem

-Z takim towarzystwem jak Twoim, jest całkiem nieźle- powiedział z uśmiechem podchodząc do krat.
-Mogliby przynieść nam jakąś grę, a najlepiej przysłać tu tego kolesia będzie nas zabawiał- powiedział śmiejąc się.

- Napewno się zjawi, napewno - zaśmiała się i zaczeła poprawiać sznurówki
przy trampkach - Hmmm - zamyśliła się na dłuższą chwilę. Cokolwiek by nie zrobiła
przypominały się jej sytuacje z Nikosem.
Rzeczywiście ta wyspa dziwnie wpływa na ludzi - pomyślała.
Chciała wyciągnąć zdjęcie ale bała się że Ryan zacznie się dopytywać
o nie. Spuściła stopę na ziemię i zaczeła wiązać włosy w warkocz.

-Coś się leni ten nasz 'wodzirej',ciekawe co z Jack'iem. Może oni coś od niego chcą i przetrzymują go oddzielnie aby go złamać? Oni są nieobliczalni- powiedział Ryan spuszczając głowę i siadając na ziemi.
-Jesteś czasem ciekawa czy osoby spoza Wyspy nas szukają i co robią Twoi bliscy?

- Wiesz, wspominam od czasu do czasu ale nie wszystkich - odpowiedziała konczac
wiazanie warkocza. Odrzucila go do tylu i popatrzala na Ryana - Powiedz mi,
czy na tej wyspie zachowujesz sie troche inaczej niz w zyciu codziennym ktore prowadziles dotad?

-Sugerujesz że zachowuję się jak dzikus? Nie wiem co odpowiedzieć ponieważ nie wiem jakiej odpowiedzi oczekujesz, a również od tego jakiej odpowiewiedzi oczekuje mój rozmówca opieram swoją... Nie, nie potrafię odpowiedzieć na to pytanie. A sądzisz że ta Wyspa zmienia ludzi?- powiedział przejęty.

Podeszła do krat - Nie Ryan, nie. Nie myślę o nas jako o dzikusach.
Zle mnie zrozumiałeś - powiedziala lagodnym tonem - Czy Wyspa zmienia ludzi?
- zastanowiła sie przez chwile - Mysle ze tak. Ja sama obserwuje u siebie wiele zmian.
Pozatym czesciej przychodza rozne mysli, rzeczy o ktorych sie nie wspominalo
wczesniej - spuscila wzrok

-Można wiedzieć jakie? Nie chcę się narzucać, ale jeśli chcesz to powiedz- powiedział dość cicho.
-Wracając do Twojego pytania... Nie mam warunków aby żyć jak dawniej... O widzisz 'jak dawniej' normalne życie to dla mnie już przeszłość, trzeba nauczyć się tu żyć, stworzyć taką symbiozę między Nimi a nami. Tu nie da się żyć normalnie- powiedział lekko zasmucony.