Okolice Akwarium

Dołączył: 04 Mar 2008 Posty: 197 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Co się dzieje? Znów ją boli głowa?
- W takim razie - rzekł wstając z ziemi - Wracamy

Niewielka ławka przed Akwarium okazała się być jego ulubionym miejscem na wyciszenie i zebranie myśli. Usiadł na niej i zaczerpnął łyk herbaty, którą przed momentem zaparzył w Stacji Hydra.
Groźne deszczowe chmury, straszące swą obecnością od wczesnego rana znikły bez śladu. Na błękitnym niebie na powrót zawitało słońce. Przed jego gorącymi promieniami, chronił Bena niewielki cień, który rzucało na ławkę pobliskie drzewo.

Ruszyła wolnym krokiem w kierunku Akwaruim. Lekki ból głowy doskwierał jej od kilku minut. Szła tuż za chłopakiem w milczeniu przyglądając się otoczeniu. Ujrzała Bena na ławce , czując lekki ukłucie smutku, skinęła lekko głową w goście 'Dzień dobry' po czym zrównała krok z Michaelem.

Dołączył: 04 Mar 2008 Posty: 197 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Szedł w milczeniu. W oddali było już widać budynek akwarium.
- Jesteśmy już prawie na miejscu

- W takim razie do zobaczenia wieczorem. - Pomasowała skronie. - Idę się trochę położyć. Może spróbuje zasnać. - Rzuciła przelotne spojrzenia na Bena.

Dołączył: 04 Mar 2008 Posty: 197 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- No do do zobacznia - usmiechnął się po czym udał się do Stacji

Roześmiała się.
-Myślę, że nie chodzi o wino. Kilka godzin po spotkaniu z Anną piłam kolejne w jego domu - Wypaliła. -Pewnie chodzi o rozmowę z Jackiem... Może akurat zmierzał w stronę mojego "wypasionego mieszkania".

- Robisz sobie jaja? - zabiegł dziewczynie drogę i zaczął iść przed nią tyłem. - Piłaś wino z Benem? Z Benem Linusem? Nie zmuszaj mnie żebym wrócił do swojego pokoju i upewnił się, że wciąż nie śpię w łóżku.

-Co w tym takiego... dziwnego? - Wsadziła dłonie do kieszeni i spojrzała z rozbawieniem na zdziwionego Mathewa.
-Mogłam o tym nie wspominać...

- No to wszystko dla mnie jasne. Opcje są dwie: albo chodzi taki struty, bo ma niezłego kaca, albo... - odwrócił się i szedł dalej normalnie. - ...wpadłaś mu w oko. - szepnął i szturchnął ją delikatnie łokciem.

Zatrzymała się gwałtownie i spojrzała na niego z zaskoczeniem.
-Mathew! - Jęknęła z wyrzutem w głosie. -Oszalałeś. - Wywróciła teatralnie oczami i znowu zaczęła iść. -W dodatku, jeśli to byłaby prawda... W co oczywiście wątpię, to nie spoglądałby na mnie tym swoim chłodnym spojrzeniem.

- Tak samo jak nie zapraszałby na wino! - wciąż wpatrywał się w nią z niedowierzeniem. - Proszę cię, Megan! Myślisz, że ten facet kiedykolwiek zrobił coś takiego? - uśmiechnął się złośliwie. - A ten wzrok to może po prostu... zazdrość. - pchnął ją zdrowym ramieniem. - Może jutro będę walił kilofem w kamienie zamiast naszych gości.

-Zazdrość? Nie widzę żadnych powodów do zazdrości. - Wyjęła dłoń z kieszeni i odgarnęła włosy za ucho. - Chyba przesadzasz. I przestań mnie szturchać.

- Wojownicza Megan ugina się pod ciężarem szturchania. - powiedział tubalnym głosem. - Poza tym jak to nie miał powodów do zazdrości? Idziesz przecież na spacer z poważnym... przystojnym... młodym facetem. - dodał z uśmiechem, akcentując wyraźnie każdą z cech.

-Jesteś zbyt pewny siebie. - Odparła oficjalnie. Po chwili znowu się roześmiała.
-Jednak to tylko zwykły spacer. - Wzruszyła ramionami i uniosła wyżej głowę.