Okolice Akwarium

Wyciagneła ręce z kieszeni i przeczesała palcami włosy.
- No tak, tu muszę przynać że jesteś w lepszej sytuacji.
Ale nie sądzisz że jest to zasługa jedynie siły a nie twojego rozumu, mądrości
którą widzę lubisz się szczycić?

- Siły? Przecież to ty przyprowadziłaś do mnie Jacka i Ryana. Nikt nie wyprowadził was siłą z bunkra. - obszedł drzewo i stanął przed drzwiami Stacji Hydra. - Jesteśmy. Uważaj na próg. -pchnął drzwi i wpuścił Atenę do środka.

Dołączył: 04 Mar 2008 Posty: 197 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Chodził w kołko po okolicach akwarium wpatrując się od czasu do czasu w stronę klatek. Zobaczył, że Atena z Ryanem rozmawiają ze sobą. Udał się w stronę klatek.

Od dłuższej chwili spacerowym krokiem przemierzał okolice Akwarium.
Lśniące gwiazdy i księżyc w pełni rzucały ogromną widoczność na okolicę.
Ból w kręgosłupie nie ustawał od dwóch dni. Co prawda nie był aż tak uporczywy jak zwykle, ale sprawiał pewną trudność w sprawnym poruszaniu się.

Lynn szła wolno obok Bena. Nie wiedziała od czego zacząć.
- Po co sprowadziłeś tu Atenę i Ryana? - zapytała.
Już raz zadała to pytanie, ale nie uzyskała wtedy konkretnej odpowiedzi. Miała nadzieję, że tym razem będzie inaczej.

- Atena i Ryan są potrzebni każdemu z nas... Mniej lub bardziej. - odparł. - Najbardziej są potrzebni tobie. To twoja ostateczna próba przed rozpoczęciem nowego życia. Pozwoliłem ci z nimi odpłynąć bez żadnych konsekwencji. Jeśli mimo takiej okazji zdecydujesz się zostać z nami, wyzbędziesz się wszelkich wątpliwości i pokonasz ostatni - najtrudniejszy schodek. W końcu obudzisz się w łóżku swojego mieszkania i zdasz sobie sprawę, że masz swoją szansę na zerwanie kajdanów przeszłości.

Westchnęła.
- A Jack? - rzuciła, przypominając sobie, że Atena mówiła, że jego też mają.

- Chcę żeby Jack zdecydował się pomóc mi wrócić do poprzedniej formy. - powiedział wprost.

Przez chwilę się nie odzywała.
- Wiesz Ben - zaczęła powoli - nie wiem, czy on będzie taki chętny do współpracy.

Wzruszył obojętnie ramionami.
- W takim razie czeka mnie śmierć. - odpowiedział spokojnie.

- Nie wierzę, że się tak łatwo poddasz - powiedziała pewnym głosem.

- Domyślam się, że odpowiedź na to stwierdzenie nie zalicza się do tych, które tak bardzo chciałaś poznać od dłuższego czasu, Lynn. - spojrzał na nią. - Wejdźmy na głębszą wodę. Postaram sie odpowiedzieć na pytanie, które spędza ci sen z powiek... - urwał, czekając na kolejne pytanie.

- Co to jest za wyspa? - zapytała - Jak wy się na niej znaleźliście?

- Urodziłem się na tej Wyspie i spędziłem na niej całe swoje życie. - wyjaśnił. - A jeśli chodzi o pozostałych... Co osoba, to osobny rozdział. Kilka rozdziałów zapewne już poznałaś. Każdy przybył tutaj w określonym celu. Każdy żyje tutaj, ponieważ jest kimś wyjątkowym. Podobnie jak ty.

- A kto o tym decyduje? Wyspa? A może ty? - drążyła temat.