Pala Ferry (przystań)

Pala Ferry jest przystanią dla promu. Znajduje się ona gdzieś na północnym wybrzeżu Wyspy. Przystań używana jest przez Innych jako miejsce dokowania ich łodzi.

Ile to już czasu minęło odkąd pierwszy raz postawiłem nogę na tej wyspie? To było dokładnie w tym miejscu...
Ben stał pewnie na drewnianym pomoście i wpatrywał się w horyzont. Nie odczuwał w sobie tęsknoty ani sentymentu. Prawdę mówiąc niczego nie odczuwał. Życie nauczyło go obojętności, cierpliwości i całkowitej równowagi umysłu. Przyszedł tutaj aby odświeżyć myśli. Przychodził tutaj zawsze kiedy musiał podjąć ważną decyzję, chociaż sam nie wiedział dlaczego. Sprawy nabierają obrotów. Niedługo ktoś stanie przed nim i spyta o dalsze polecenia... Będzie musiał je podać. Nie może sobie pozwolić, by jego ludzie pomyśleli, że traci kontrolę nad sytuacją... Odwrócił się na pięcie i opuścił przystań

-Jakie to wszystko jest romantyczne. - Prychneła idąc za Tomem. -Będziemy czekać na niepodejżewających nic rozbitków.
Umilkła, wkładając dłonie do kieszeni swetra.
-To wszystko przez Richarda ! - Wybuchła po chwili. -Gdyby nie on, nie musielibyśmy tego robić. Powiedz Tom, bawi Cię porywanie ludzi szukających ratunku?

- Być może nie wszystko co robimy jest czystą robotą, Megan, ale moim zdaniem to konieczne... - odparł Tom. - Doskonale zdajesz sobie sprawę, że ta wyspa to... Wielka sprawa i... Nie możemy sobie pozwolić na najmniejsze ryzyko. - przerwał na chwilę. - A Ben wie o tym najlepiej z nasz wszystkich. On chyba wie co robi skoro sam Jacob... no wiesz...

-Jasne. On zawsze wie co robi. - Mruknęła pod nosem. -Która to łódź? Nie powinniśmy się przebrać?

- Za wcześnie na to. Nie wiadomo ile potrwa budowa tej tratwy. Mathew nie zdradził szczegółów. - zastanowił się. - Być może spędzimy na tej łodzi więcej czasu niż się nam wydaje.
Podszedł do sporych rozmiarów motorówki.
- To ta. - powiedział do Megan i wrzucił na pokład torbę z ekwipunkiem. - Co ty na to, żebyśmy wypłynęli i czekali na nich na pełnym morzu? Jak przyjdzie co do czego, to chyba szybciej do nich dotrzemy tym sposobem.

-Dobry pomysł. - Odpowiedziała krótko, zbliżając się do motorówki. Niepewnie postawiła nogę na kołyszącym się pokładzie. -Mam nadzieję, że nie potrwa to zbyt długo. - Powiedziała głośniej, nie patrząc na Toma.

- Spieszy ci się dokądś? - Tom uśmiechnął się lekko i wszedł na motorówkę zaraz za Megan.

-Jasne. Za pół godziny zaczyna się wyprzedaż w Centrum Handlowym. - Odparła z ironią. Po chwili uśmiechnęła się i zacisnęła dłoń na 'poręczy' łodzi. -Poprostu nie znoszę pływać. Mam... pewne problemy.

Tom zaśmiał się.
- Spokojnie, Megan. Tą łajbą nie rzuca aż tak bardzo. - klepnął ją delikatnie w ramię.
Wyjął z kieszeni kluczyki i włożył je do stacyjki. Odpalił.
Odpłynęli dosyć powoli. Tom starał się sterować jak najdogodniej dla Megan.
- Jak myślisz, kto wypłynie na tratwie?

Kucnęła i wbiła wzrok w metalową, białą podłogę.
-Mam nadzieję, że nikt z kim będą problemy.
Poczuła znajome 'wirowanie' w brzuchu.
-O nie. - Jękneła podnosząc się.
Odwróciła się i pochyliła nad barierką.
Jej dłonie drżały.
-Nienawidzę pływać! - Krzyknęła ze złością.

Tom nie patrzył na Megan... był dosyć "nieodporny" na takie widoki.
Wkrótce motorówka zniknęła z pola widzenia przystani...

-Już po wszystkim. - Mruknęła podchodząc do Toma. -Czy Mathew powiedział jeszcze coś? - Spytała, przerywając ciszę.

- Niczego, czego sami byście nie usłyszeli. - odpowiedział Tom. - Biedak strasznie się namęczył żeby powiedzieć mi tą część o tratwie.
Obejrzał się w stronę Megan.
- Powiedziałem Juliet żeby się nim zajęła.

-To dobrze, że jest ktoś kto może się nim zaopiekować. - Powiedziała po chwili.
-Rozbitkowie nie są aż tak naiwni, jak sądzi Ben. Byłam tam. Oni są sprytni, mimo iż nie rozumieją sytuacji w jakiej się znaleźli.