Stacja Hydra

- Coś w tym jest - powiedział po chwili zastanowienia - Może dlatego nigdy mi to do tej pory nie wychodziło.

- Mów mi dalej. - uśmiechnęła się. - Moim zdaniem jesteś tutaj jeszcze zbyt krótko, żeby poczuć powiew nowego życia. Z biegiem czasu zapuścisz korzenie i z zapomnienia wpadniesz do domu Bena z butelką whisky i paczką precelków.

Dołączył: 04 Mar 2008 Posty: 197 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Wrócił po pogrzebie do Stacji. Oparł się o ścianę i zaczął przysłuchiwać się rozmowie Lynn z Juliet.

Gdy Lynn wyobraziła sobie tą sytuację, to mimowolnie parsknęła śmiechem.
- Ta myślisz? - zapytała po chwili odzyskując panowanie nad sobą. - Zobaczymy....

Przez chwilę w milczeniu wpatrywała się w rozmówczynie.
- Lynn, nie chcę wyjść za wścibską babę, ale... Jeśli coś cię gryzie, możesz się wygadać.

- Ben powiedział, ze jeśli chcę to mogę wrócić na plaże razem z Ateną i Ryanem. Dał mi wolną rękę - wypaliła bez zastanowienia Lynn.

- Aha. - spojrzała na nią. - I co zamierzasz zrobić? Wracasz na plażę?

- Ostatnio ciągle słyszę to pytanie - skrzywiła się - I ciągle odpowiadam, że nie wiem.

- W porządku. - uśmiechnęła się. - Zrobisz to, co uważasz za słuszne. Skoro możesz w każdej chwili wykorzystać bilet na plażę, masz bardzo szerokie pole do manewru.

- Chyba za szerokie jak dla mnie - powiedziała uśmiechając się - Dzięki Juliet. Za to, że nie probujesz mnie osądzić.

Dołączył: 04 Mar 2008 Posty: 197 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Skończył swoje podsłuchiwanie. Szybkim krokiem udał się do swojego pokoju i położył się na łóżku by odpocząć.
Zerwał się z łożka po czym udał się w pobliże akwarium.

W końcu zapadła noc. Na korytarzu Hydry jeszcze przez długi czas dawał się słyszeć głośny płacz Colleen.

Lynette: 170XP
Michael: 150XP

Nastał świt.

Dzień: 23

Kiedy nadeszło południe udał się do jadalni na Stacji Hydra. Po spożytym obiedzie, skierował swoje kroki w stronę kwatery Lynette i zapukał do drzwi.

- Proszę - krzyknęła Lynn wychodząc z łazienki.
Była sama w pokoju. Juliet wzięła Aarona na spacer, a Stella cały dzień spędzała u Collenn. Kobieta potrzebowała teraz wsparcia przyjaciół.

Powolnym ruchem otworzył drzwi i stanął w progu.
- Cześć. - uśmiechnął się. - Nie przeszkadzam?