Bunkier

Szybkim ruchem uderzył Bena z drugiej strony.Pochwili stanął na nogi i poprostu na niego napluł.

-Jesteś już trupem Ben.Cokolwiek oni zdecydują to zapewniam cię.Zabiję cię.Niewiesz do czego jestem zdolny.

- Więc daj mi się nacieszyć ostatnimi chwilami życia, Will. - powiedział powoli, ocierając twarz. - Śpij dobrze i wracaj do zdrowia.

-W takim razie do zobaczenia.Wyśpij się dobrze,tak na wszelki wypadek-powiedział poczym zaczął kierować się ku wyjściu

-Jak wyzdrowieję to możesz być pewien że cię jeszcze odwiedzę.

Uśmiechnął się krótko.
Oczywiście, Will.

Zamknął drzwi za sobą poczym wpisał kod by Ben nie mógł się wydostać ze zbrojowni.Poszedł w stronę kuchni.Po chwili w złości zrzucił wszystkie garnki ze stołu na ziemię.Był wkurzony.Upadł na ziemię.Zaczeło mu się kręcić w głowie.

Usłyszał tłumione rozbijanie naczyń.
Oparł głowę o ścianę i uśmiechnął, wpatrując się w drzwi.

Dołączył: 05 Mar 2008 Posty: 103 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Obudziła się w kuchni pod ścianą.Wstała i poszła do pokoju w którym leżała parę dni temu.Siadła przy łóżku i wzięła książkę którą czytała przed wyjściem z bunkra.Otworzyła na przedostatniej stronie i zaczęła czytać.

- Sun! - dziewczyna usłyszała wołanie z kuchni. Pobiegła tam i zobaczyła, jak Jin podnosi z podłogi Willa.
- Co się stało? - zapytała - Połóż go na łóżku.
Gdy Jin spełnił jej prośbę, podeszła do łóżka z kompresem i szklanką wody.
- Co się stało, Will? -ponowiła pytanie.

Leżał na kanapie gdy znowu z ciemności wyrwał go głos SUn.

-Zasłabłem.Za dużo myśłi.Ja .....rozmawiałem z nim-wskazał ruchem głowy na zbrojownie.
-Nie utrzymałem nerwów na wodzy.ja....-niewiedział co powiedzieć w końcu dodał
-Dziękuje wam obojgu.

- Teraz już wszystko jest dobrze - powiedziała zerkając w stronę zbrojowni i jednocześnie poprawiając Willowi opatrunek.
- Kim on jest? - zapytała.

-Nazywa się Ben i jest jednym z innych.Tyle narazie udało mi się ustalić-odpowiedział
-Niechciał mi powiedzieć gdzie przetrzymuje naszych.

Ze szklanką wody poszła usiąść na kanapę. Przez jej głowę przelatywało tysiące myśli. Czuła jakby jej życie było jednym wielkim niewypałem. Odstawiła szklankę na stół i wpatrywała się nią.

Podszedł do Williama
-Daj mi z nim porozmawiać, gdy chcę jestem bardzo przekonujący- powiedział to bez większych emocji.

Wstał i podszedł do zbrojowni.Wpisał kod i otworzył drzwi.

-Ben masz gościa-powiedział iwrócił na kanape

Wszedł do środka, zamknął drzwi
-Teraz możesz mi wszystko powiedzieć Ben