Bunkier

-Nie wiesz,cóż ja w takim wypadku broni dać ci niemogę.-powiedział i spojrzał na śpiącego Sayida.Spojrzał na zegar.Było jeszcze 5 minut.Usiadł przy komputerze odczekał minutę i wpisał cyfry.

- Przyprowadźcie tutaj wszystkich. Boję się trochę o nich...a tu naprawdę będziemy bezpieczni. Mamy broń. Ludzi...budynek który nie zostanie zniszczony przez deszcz. Duży budynek. Musimy tutaj sprowadzić innych.

-Wszyscy się tutaj nie zmieszczą.Mówimy o grupie 50 osób.O broni się wypowiedziałem-powiedział spokojnie do Artemisa

-Will chce sam wpisywać swój kod- odparł znad książki.
-Wiesz jeżeli Lechero uciekł z Richardem, raczej oni go tak urządzili.- krzyknął do Willa

- No to część tutaj a część w barakach jakichś wokół bunkra.

Zaśmiał się.

- Żeby być razem...no wiecie...w grupie raźniej.

-W takim razie Lechero nas zdradził-powiedział patrząc na Artemisa.-Cóż nie tego się spodziewałem

- Czego? Tego, że nas zdradzi czy tego, że baraki by były? Ja Ci mówiłem Will, że on nie jest dobry..od początku Ci to mówiłem. Ale nie ! Nikt mnie nie słuchał...bo po co? Tak samo jak z tą kobietą z dzieckiem latająca samolotami...

-Ja też -przyznał

Czuł się głupio.Podszedł do lodówki i wyjął z niej butelkę przedniej wódki.Ustawił ją na stole i nalał do 3 kieliszków.

-Wypijmy na szczęście.-powiedział i polał kolejke

- Jasne! Tu człowiek ledwo żywy...tam gdzieś nas zdradzili. Mi nikt nie wierzył...a tu pić. Jeżeli chcecie sobie zmysły uśpić to pijcie. Ja nie piję...lepiej być ostrożnym.

Oderwał się od książki, podszedł do kieliszka
-Na zdrowie- powiedział i wypił jednym haustem - dobrze że tego nie zabrał- powiedział mając na myśli Desmonda.

-Nie to nie,twoja decyzja.Ale powiedz mi Art co mamy teraz zrobić.Lechero i Richard wczoraj uciekli.Są już daleko.Teraz jest już za późno by ich gonić,wieć może coś zaproponujesz,zamiast gęgać jak baba i później jedynie komentować,co ???-spytał nadwyraz zdenerwowany

-Na zdrowie-i łyknął.Pochwili powiedział -teego mamy całą spiżarnie.

uśmiechnął się - Zostaw na później, ale dolej mi jeszcze- powiedział podkładając kieliszek

- Przeczekać aż to wszystko się uspokoi i potem zadziałać. Przecież to proste. Na pewno już nas szukają od dawna i nie mogą znaleźć...i znajdą. A my musimy tu przeczekać po prostu.

-Oh Art ty głupcze.Anna była tutaj od 15 lat,a są tutaj osoby przebywające jeszcze dłużej.Czy ty naprawdę uwarzasz że oni nie wiedzą gdzie jesteśmy ?-spytał polewając kolejną kolejkę