Bunkier

Obudził się znowu, prawie dał radę usiąść na łóżku. Opadł na poduszki, ale podniósł się jeszcze raz. z Takim samym skutkiem, zrezygnowany położył się

- Sun - uścisnęła rękę Amandy. Wte usłyszała jakiś hałas w pokoju Pauliego.
- Chyba nasz pacjent sie obudził. Przepraszam cię na chwilę - powiedziała do dziewczyny i zniknęła w drugim pokoju.
Paulie leżał na łóżku z otwartymi oczami.
- Witaj wśród żywych. Jak sie czujesz?

-Fatalnie. Nie mogę nawet wstać.- powiedział ale dodał- dziękuję za pomoc, to była prawie profesjonalna operacja

- Prawie, robi wielką różnicę - zażartowała, ale po chwili spoważniała - widziałeś kto ci to zrobił? To był na pewno ten sam człowiek, który mnie napadł. Mam nadzieję, że chłopaki dopadną tego potwora.

-Sam nie jestem pewien-odrzekł do Willa.
-Mamy jednak wystarczająco długą drogę do przebycia by się trochę nad tym zastanowić.-dodał.
-Będziemy jednak musieli rozpoznać dokładnie sytuację-rzekł wyczekując powrotu Michaela.

Dołączył: 05 Mar 2008 Posty: 103 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Wstała z krzesła i poszła do pokoju w którym parę chwil temu znikła Sun.

-Cześć Paulie..widzę że lepiej się dzisiaj czujesz-Powiedziała do niego i uśmiechnęła się lekko.

-Sun..czy dobrze myślę,że do komputera trzeba wpisać liczby które są napisane na kartce do komputera jak zacznie tak no...bzyczeć?-Spytała się jej podpierając plecami ścianę,jak to miała w zwyczaju.

Wstał. Obudził się. Chodził po bunkrze i próbował ręką machać...wymachiwać. Rozruszać ją jednym słowem.

Zanim Paulie zdążył odpowiedzieć do pokoju weszła Amanda.
- Tak, trzeba je wtedy wpisać - odparła - ale nie pytaj mnie dlaczego - uśmiechnęła sie smutno - Nie mam pojęcia.

-Szybko doszłeśc do siebie Art-rzucił w kierunku chłopaka.
-W sumie to dobrze bo musisz iść z nami-dodał.
-Opowiesz nam co się stało.

Usiadł na krześle przed Artem i powiedział-Art opowiadaj po kolei,od momentu jak Atena opuściła bunkier.Co ci powiedziała itp rzeczy

Przydałaby się jakaś książka do poczytania- powiedział. I spytał:
-Sun widziałaś twarz napastnika, bo ja nie to było tak szybko

Pokręciła przecząco głową.
- Nie, to wszystko stało sie tak szybko, a do tego byłam przerażona.

Usłyszał słowa Pauliego rozmawiającego z Sun. Nie myślał że ten jest w stanie dalej brnąć w to kłamstwo. Postanowił to przerwać...nagle dobrze znany mu już odgłos dał się słyszeć w całym pomieszczeniu.
Dopadł do komputera 4...8...15...16...23...42.....108 minut-tyle wskazywał zegar. Po chwili wrócił jednak już w grono Willa i Arta.

Zaczął jeszcze raz przechadzać się w bunkrze.
Skąd to? Po co to?!

Nagle zauważył pokój z "odtwarzaczem filmów"
O
-Ey ludzie! Ma ktoś film? Bo tu mamy DVD i tylko filmu nie ma!

Zaczęło się ściemniać.