Bunkier

Dołączył: 15 Mar 2008 Posty: 59 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Gorąca herbata z nieprzyzwoitą ilością cukru chodziła za nią od dłuższego czasu, ale do tej pory nie miała okazji się jej napić. Znaczy - okazji było wiele, ale żadna z nich nie została wykorzystana. Z braku jakiegokolwiek innego zajęcia, wybrała się do bunkra. Mieli tam herbatę i przy okazji chciała oddać książkę, którą kilka dni wcześniej 'wypożyczyła'. Byla nudna i o miłości. Dwie cechy, które eliminują dzieło już na wejściu według zasad Veroniki S.
Powoli weszła do bunkra, obrzucając korytarz znudzonym spojrzeniem. Chaos, który zobaczyła za zakrętem, był jasnym nakazem odwortu, pozostawienia chęci na herbatę i ucieczki w jak najszybszym tempie. Chciała niezauważona wykonać te plan, ale po udanym początku, zatrzymał ją głos Sun:
-Poczekaj! Pomożesz nam!
-Ja? W czym? - zapytała zdezorientowana. Nie lubiła takich sytuacji.

Zobaczyła, że Amanda się budzi.
- Nie martw się. Będzie dobrze. Masz nogi, ale nie możesz się ruszać.
- Pomóż mi ją przytrzymać - powiedziała do dziewczyny, którą przed chwilą zaczepiła - Złap tutaj. Muszę przywiązać to do jej nogi.

Dołączył: 05 Mar 2008 Posty: 103 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

-No dobra...trudno będzie się nie ruszać..-Powiedziała i walnęła głową w poduszkę.

-Sun..możesz zawołać Pauliego?Chciałabym się coś spytać jego...-Spytała puszczając jej rękę.

Dołączył: 15 Mar 2008 Posty: 59 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Niepewie zbliżyła się do centrum chaosu. Nie lubiła pomagać i nie lubiła, kiedy jej pomagano. To zobowiązanie. Dług, jeśli ktoś jest bardziej bezpośredni. Ludzie nienzależni nie mogą mieć długów. Złota zasada, którą zapamiętała aż za dobrze.
-Co mam robić? - zapytała, stwierdzając, że i tak nie da rady uciec.
Gdy odcinają ci drogi ucieczki, bądź uległy, szansa przyjdzie sama.

- Zaraz Amando - uspokajała dziewczynę.
- Przytrzymaj tutaj - powiedziała, a gdy Veronica z pewnym ociąganie spełniła jej prośbę unieruchomiła nogę Amandy.
- Dziękuję - zwróciła się do swojej pomocniczki - Możesz zawołać Pauliego? - poprosiła sama bandażując nogę.

Dołączył: 15 Mar 2008 Posty: 59 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Przynieś, wynieś, pozamiataj - to było w pewnym stopniu upokarzajace, ale budziło zaufanie innych uczestników styuacji i często procentowało w przyszłości. Weźmy takich polityków. Jak długo musieli się podkładać pod ówczesne sławy i mistrzów, żeby później zajać ich miejsce?
-Jasne - trochę bardziej energicznie wyszła z pomieszczenia i chwilę później znalazła się za ścianą. - Paulie? Pozwól na chwilę - mężczyzna podniósł się i wyszedł za nią z pomieszczenia.

-W czym pomóc, i lepiej żeby to było ważne- powiedział i poszedł za Veronicą -capische?

Charlie pobiegł do innego pokoju w poszukiwaniu czegoś do usztywnienia.
Znalazł jakiś pręt.
Może to?
Później znalazł drugi taki.

Pobiegł do Sun i podał jej te dwa pręty.
-Niczego innego nie było.

Oddaliła się od tej całej sytuacji. Źle jej się to kojarzyło. Mogłam zostać na plaży. Poszła do kuchni i nalała sobie wody. Tym razem dokładnie się rozejrzała po pomieszczeniu.

Zobaczył jak Claire wychodzi z pokoju.
Iść czy nie?!
Usiadł na fotelu.
Nie wiem co już mam robić.

Paulie z trudem zmrużył oczy dzisiejszej nocy. Zawładnęła nim chęć jak najszybszego sprawdzenia nakreślonej 'mapy'.

Dzień: 23

Paulie: 170XP + 1PŻ
Sun: 170XP
Amanda: 170XP - 2PŻ
Charlie: 150XP
Claire: 150XP
Veronica: 150XP

Obudziła się z bólem głowy. Wydarzenia wczorajszej nocy dały znać o sobie. Zwlokła się z łóżka i poszła do łazienki. Po chwili wyszła z niej w trochę lepszym "stanie" i skierowała swe kroki do pokoju. Tam spotkała Pauliego. Nie spał już, tylko wpatrywał się w małą kartkę leżącą na stole. Nie zauważył jej.
- Dzień dobry - rzuciła, żeby zwrócić jego uwagę - Wczoraj nie zdążyłam wam powiedzieć o bardzo ważnej rzeczy - powiedziała wolno - Peter nie żyje. Claire znalazła jego ciało w dżungli.

Zobaczyła Charliego jak siada. Obserwowała go przez chwilę, a potem zamknęła oczy. Nie wiedziała co robić. Chciała mieć już to za sobą. Tylko był problem, że nie wiedziała co robić. Czy dokończyć tamto i skończyć z tym, czy zrobić coś zupełnie odwrotnego.

-Dzień dobry- odpowiedział odrywając się na chwilę od mapki- Co mówiłaś o Peterze? Nie żyje? - spytał zdziwiony

Dołączył: 05 Mar 2008 Posty: 103 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Długo nie spała.Dopiero teraz otworzyła oczy gdy mówili o śmierci.Nie znała Petera,ale zrobiło się jej jego szkoda..bo w końcu to mogła być też ona.

-Paulie..wiem że ty wiesz..co się stało z komputerem?-Spytała przechylając głowę w jego stronę.