Czarna skała

Spojrzał z oddali na Jacka. Wymmiotować mu się chciało chwilę ale się opamiętał. Podszedł do nich tak by nie patrzeć na Jacka.
- Widzicie? Tak się kończy zabawa wasza dynamitem.

Usłyszał wybuch. Chcąc nie chcąc otworzył oczy by coś zobaczyć.

Co się im stało?

Richard nie wiedziało cochodzi. Potem usłyszał co się dokładnie stało.

Więc jeden z nich zginął. Ciekawe, bardzo ciekawe.

Richard rozejrzał się by sporawdzic kogo brakuje. Nie zobaczył tylko Jacka.

O! Obudził się ...trzeba z nim pogadać póki oni z nim nie gadają.
Podszedł do Richarda i ukucnął by być z nim twarzą w twarz.
- Ej...nie udawaj, że śpisz. Chciałbym się Ciebie zapytać...albo inaczej. Czy chciałbyś być uwolniony i byś poszedł ostrzec swoich? Ja nie chcę byście ani wy ani my ginęli. Ale przysięgnij na...honor lub co tam chcesz ważnego dla Ciebie, że nie zabijecie nas więcej?
Ja Cię mogę jakoś uwolnić...ale potem uciekniesz jak najszybciej. I proś tam w kogo tam wierzysz, bym nie zdechł.

- Teraz Cię wypuścić nie mogę. Bo oni coś tam robią...chociaż może teraz? No nie wiem. Może jednak oni mają rację? Nie wiem co ja mam robić. Masz może jakiś plan? Bez rozlewu jakiegokolwiek krwi?

Zapytał. Cały czas szeptał przez co reszta rozbitków widziała tylko jego i Richarda rozmawiających.

Usiadł pod drzewem nie mogąc uwierzyć w to co się stało. Od czasu do czasu zerkał na Richarda.

-To co? Bierzemy ten dynamit i co dalej?- zapytał Pauliego aby odrzucić wzrok i myśli o Jacku.

-Powinniśmy już ruszać-odezwał się stonowanym głosem wlepiając wzrok w plecak.
Po czym wstał i spojrzał na "część Jacka" leżącą na kłodzie.

-No to gdzie zanosimy ten dynamit?- zapytał Michael Pauliego.

-My raczej nie zginiemy, ale nie mogę obiecać, że wy nie zginiecie-odpowiedział Richard-Jak widziałeś przed chiwlą ten Jack zginął, więc nic nie jest pewne. Mogłem zmienic bieg wydarzeń, lae sam wiesz, że musiałbym zrobic coś innego, tez złego. Jednak to przyniosło by później coś lepszego niż to co będzie teraz. Planu mieć nie można. Każdy element ten plan zmieni, przez co nie będzie on już tym samym planem. Co prawda będzie on planem, ale bliższym zwykłej improwizacji. Takiego planu nie powinno się układać, skoro tak czy owak treba będzie improwizowac. Co prawda możliwe, że ta improwizacja będzie mała, zaraz wrócisz do dalszej części planu. Ale to tylko jedna z wielu, bardzo wielu możliwości.

Słuchał go ale po jego kilkunastu powtórzeniach już niezbyt wiedział o co chodzi.
- Yhm...to pomóc Ci się wydostać czy nie? Mówiłęś o planie, o wydarzeniach i o zmianie. Jak mogłeś temu zapobiec? Raczej nie mogłeś. Nie wiem czy Cię odwiązywać...bo jeszcze coś mi się stanie. A może...ty jakoś sam się odwiążesz...tak na niby...i na niby uprowadzasz kogoś? Czyli mnie. Żeby nie było, że Cię u walniam.

Zaśmiał się i rzekł.
- To może mieć swoje konsekwencje. Nie wiadomo czy możńa Ci zaufać. Hmm pomyślę jeszcze trochę nad tym.

Zaczynało się ściemniać...

Richard: 150XP
Artemis: 150XP
Paulie: 160XP
Michael: 160XP
Sayid: 150XP
Lechero: 150XP

-Wszystko ma swoje konsekwencje-odpowiedział Richard.

-zanieśmy ten dynamit na plażę. Niech ktoś weźmie tego śmiecia- powiedział mając na myśli Richarda - i ruszajmy - skończył.

- Ja go wezmę - rzekł do Pauliego

-dobra, ja wezmę 2 skrzynki, ruszajmy- powiedział.l

Wyciągnął nożyk który miał schowany za spodniami. Ale widząc, że ktoś tu idzie szybko go schował
- No to uważaj na siebie. Także idę chyba..