Czarna skała

Michael niósł swoją skrzynię. Nie odzywał się ani słowem, bo nie chciał tracić energii. Chciał tylko jak najszybciej wrócić na plażę.

Szedł taki osowiały. Spoglądał czasem na kogoś a tak to szedł cały czas spokojnie. Jakby to jego jako więźnia prowadzono a nie Richarda.

-Wykonania tego co chcesz-powiedział Richard-Teraz inni saię patrzą, zaraz ruszymy. Nie, teraz nie ma do tego możliwości.

Spojrzał na Richarda gdy usłyszał że odzywa się on do Lechero. Nie przejął się jednak tym i szedł dalej. Za nim szli tylko Lechero z więźniem i Artemis.

- Czyli rozumiem, że się zgadzasz?

-A mam wybór?-powiedział z ironią Richard.

Ciekawe, czemu rozbitkowie mają takie pomysły.

-Dobra panie Tajemnica, koniec żartów- powiedział podchodząc do Richarda,
-powiesz mi teraz ładnie gdzie mieszkacie albo jedna laska dynamitu przez przypadek eksploduje obok twojej głowy- powiedział niewinnie.

-Mieszkamy tam, gzie nie dojdziecie. Może i wiecie co was tam czeka, ale nie wiecie co czeka was wcześniej-powiedział Richard-Chcecie zginąć?

-Nie ale ty zginiesz jeżeli nie przestaniesz ze mną pogrywać - ostrożnie położył dynamit na ziemi i wyją broń, przyłożył mu ją do skroni i powiedział :
- to jak zaczniesz gadać? Może najpierw się przedstaw? Potem przejdziemy do trudniejszych spraw.

Michael obrócił się i zobaczył że coś się dzieje pomiędzy Pauliem a Richardem. Położył więc skrzynię na ziemi i poczekał na rozwój sytuacji.
Nie widzę potrzeby aby się wtrącać -pomyślał.

-Skoro aż tak bardzo chcesz wiedzieć-powiedział Richard-Musisz iść w tamtą stronę-pokazał kierunek-i gdybyś szedł prosto doszedłbyś do naszego obozu, doszedłbyś, gdybyś jeszcze żył.

Odwrócił się i podszedł do mężczyzn.
_Paulie !-krzyknął.-Jak będziesz dalej wymachiwał tym dynamitem to zaraz "przez przypadek" wszyscy zginiemy! Załatwisz to jak wrócimy.-powiedział poważnie.
"Ja to załatwię"-pomyślał.
-Tym bardziej że priorytetem jest teraz bunkier-kontynuował.

Wyciągnął nożyk i udawał, że go to wcale a wcale nie interesuje co oni mówią. Zaczął grzebać nim w kawałku drewna. Niby ot tak. Ale, gdyby Paulie coś chciał zrobić więźniowi to i Art mógł rzucić nożem. W końcu miał być pokój...a nie zabijanie.

Odjął od jego głowy lufę i schował pistolet. Złapał za skrzynie i w milczeniu ruszył.
Pogadamy na plaży, oj pogadamy - pomyślał.

Zbliżało się południe...

Paulie: 150XP
Richard: 150XP
Artemis: 150XP
Michael: 150XP
Lechero: 150XP
Sayid: 150XP