Czarna skała

Szli ciągle przez dżunglę. Wydawała się ona Michaelowi większa niż wtedy kiedy wyruszali po dynamit. Jego głowę zaprzątały myśli o wykorzystaniu dynamitu.
Jeśli jedna laska dynamitu może zrobić to co się stało z Jackiem, to co dopiero kilka skrzyń.

Paulie odszedł od Richarda. Richard znów ruszył w drogę, ale cały czas był pilnowany przez Lechero. Szedł powoli, bo rana w nodze wciąż bardzo go bolała.

Czemu tak im zależy, żeby zginąć?

- Nie! Ja tam nie idę! Tylko...którędy się wracało do obozu? Wiecie może? Ja...nie pójdę tam bo albo ich wszystkich zabijecie a ja będę z wami to i będzie moja wina. Albo oni nas wszystkich pozabijają. Nie idę...ale nie wiem którędy na plażę. Szlag...

Zaczął im opowiadać o tym wszystkim.

-Uspokój się Art. Dojdziemy na plażę już niedługo, przecież już raz szliśmy tą drogą. Akurat ty błąkałeś się wtedy po dżungli, ale my znamy drogę.- powiedział Michael do Arta.

Nie zwracał uwagi na spanikowanego Artemisa ani na kogokolwiek innego. Nie miał już sił ale wolał dojść na plażę zamiast robić koleiny postój. Myślał o planie Pauliego.

- Ale..to idziemy teraz w końcu na plażę czy do tych innych? Co? Czy już ja się pogubiłem. Ja nie mam zamiaru iść do nich! O nie nie nie...to znaczy chcę...ale nie tak jak wy. No rozumiecie..

-Na razie idziemy na plażę - rozwiał wątpliwości - otworzymy ten właz, kto wie może znajdziemy tam coś co nam pomoże wykonać nasz plan - powiedział uśmiechając się niewinnie.

Richard słuchał rozmowy rozbitków.

Więc jeszcze nie otwierają włazu. Mam więcej czasu, duzo więcej czasu. Muszę go wykorzstac.... Mają jakiś plan. Musieli go ułożyć, kiedy byłem nieprzytomny.

Richard szedłdalej. Był bardziej uwazny. Chciał wyłapać każde słowo rozbitków.

Szedł w milczeniu niosąc dynamit. W pewnym momencie powiedział :
-Zatrzymajmy się tutaj.

-Po co?- zapytał Pauliego, po czym położył skrzynię na ziemi, odsapnął i czekał na odpowiedź.

- A co? To jakieś magiczne miejsce, gdzie jaśnie pan Paulie odnowi swoje duchowe moce?

Wybuchnął śmiechem.

- Paulie, Paulie...kiedyś takie imię już słyszałem. Ale to pełno takich osób łazi po świecie..

-Nie imbecylu, po prostu jestem zmęczony - odparł kładąc skrzynie.

- Oh, biedaczysko ty jedne. Zmęczyło się? A może jednak chcesz tu zrobić postój by nas tu wszystkich wysadzić? Ojojojj...biedny ty. Zmęczony...tak tak oczywiście. Każdy ma do tego prawo...no ba! A ty najbardziej...niesiesz skrzynie...

Zaśmiał się z niego.

-Jak taki mądry jesteś to sam nieś te skrzynie- odpowiedział
Nie daj się sprowokować, nie daj się sprowokować

-Zamknij się żabojadzie,bo zaraz naprawdę cie ktoś wysadzi w powietrze- powiedział do Artemisa.