"Drzewo Richard'a"

-Ilu was jest, kto wami dowodzi, gdzie macie swoją siedzibę- dopytywał. Równocześnie poprawił broń,

-Siedzibę mamy daleko, a jednocześnie blisko. Jest nas więcej niż przypuszczacie, a On nami dowodzi-odpowiedział Richard.

- Ok nic tu po mnie. Wracam na plaże.
- Postaraj się wyciągnąć z niego jak najwięcej - rzekł szeptem do Pauliego

[plaża]

- eh jak widzę nie zrozumieliśmy się- wyją pistolet- chcę konkretów, ilu was jest, gdzie macie siedzibę i kto wami dowodzi? - zapytał ponownie.

-Już ci mówiłem, ale tak jak mówiłeś, nie zrozumieliśmy się. Albo inaczej: nie zrozumiałeś mnie. Wszystko ci powiedziałem. Jeśłi nie wiesz idź do Artemisa, on ci powie o co mi chodzi. Artemis rozumie, to czego wy nie rozumiecei, ja rozumiem to, czego nie rozumie Artemis, a On, który nami dowodzi, rozumie wszystko.-powiedział Richard

- Teraz kolego przegiąłeś - powiedział najspokojniej jak mógł i przystawił mu lufę do czoła- albo ładnie wszystko mi powiesz albo inaczej zatańczymy.

Richard sięgnął prawą ręką do kieszeni.

-Naprawdę, nwszystko treba ci mówić. Siedzibę mamy daleko, a jednocześnie blisko. Mówię o tym, że ona jest najdalej od was na tej wyspie-powiedział Richard

Tymczasem w kieszeni wymacał ostry kawałek lornetki. Wziął go, ale rękę cały czas miał w kieszeni. Był przygotowany.

Kto zatanczy, ten zatańczy Paulie.

On w każdym bądź razie nie odszedł. Przełknął głośno slinę. Nie chciał z kolejną osobą zadzierać, więc patrzył to na Richarda to na Pauliego.

- Paulie? Może owoc? y...hehe...chciałeś jeść prawda?

Uśmiechnąl się nerwowo i wyciągnął trzęsącą się rękę z owocem w stronę niego. Miał dziwny wstręt lub strach do broni.

Richard cały czas trzymał dłon w kieszeni. Wiedział ,że Paulie nie żartuje. Jest gotów go zabić.

Zobaczył dziwne zachowanie Arta
To pewnie z powodu broni opuścił pistolet i schował ją za pasek od spodni.
-Jak możesz daj mi ten owoc, bo jestem głodny i powiedział:
-Art czy możemy później porozmawiać?

Zwrócił się do Innego:
-Eh jakieś postępy. Dobrze teraz powiedz mi konkretną liczbę. Ilu was jest?

-Wystarczająca ilość.

Zrobię to.

Richard szybko wyjął rękę, przeciął linę i rzucił się na Pauliego. Zaczeli się bić.

- N..no tak. Nie ma sprawy. Jasne..to znaczy...oczywiście.

Podał a raczej wrzucił mu owoc w dłoń po czym spojrzał na Richarda nie wiedząc co robić. Jak ktoś miał broń...nie ważne jakie się miało zamiary lepiej wziąść chwilowo nogi za pas.

- T-to ja pójdę ...narazie tam! Pod to...dalsze drzewo dobrze? Z-za chwilę pogadamy.

Powiedział i nagle zaczęli się bić.

- Ej Inny zostaw tego drugiego innego..tego no..Pauliego.

Podszedł do Richarda i zaczął go odciągać od niego.

-To było bardzo głupie dupku- krzyknął i skulił nogi w kolanach i posłał mu kopa w brzuch odpychając go. Równoczesnie wyją i przygotował strunę.

Jeżeli Art próbował go odciągnąć z tyłu a Paulie kopnął jeszcze Richarda to i Richard w jakiej odległości od Arta upadł i Art. Art upadł na ziemię a Richard? Spojrzał na Pauliego i nie wiedział co robić.

I co ci głupku po nożu? Teraz nie wykorzystasz go. No pięknie się odwdzięczasz... Jeżeli Paulie się nie pomylił to trzymał w ręcę pistolet...lub banana którego dał mu Art/

Richard rzucił się na niego, ale nie zauważył struny. Okręcił mu ją wokół głowy i syknął:
-Jeden fałszywy ruch a uduszę capiche? .
Potem krzyknął do Arta:
-Art bądź tak łaskaw i zwiąż mu ręce!