Dżungla (przednia część)

Szła i szła. Myślała głośno:
- Jeśli im powiem że to ja przestaną nękać Willa. Zabiją mnie. Niech tam zabijają. Przecież i tak nas już nie uratują. Nie mam już po co żyć. Idę na plażę powiem im wszystko. Powiem że to ja ją zabiłam, bo... Bo co?
Urwała gdyż usłyszała jakiś szelest za sobą.
- Jeśli to niedźwiedź już sie nie poświęcę. Zabije mnie na miejscu... I tak bym zginęła... więc już mi wszystko jedno - cały czas mówiła głośno to co myślała.

Lechero wszystko usłyszał Muszę coś zrobić. Ale co?

Usiadła pod drzewem.
Zjem tylko jedno ostatnie mango w moim życiu... Beznadziejnym życiu...
Wyciągnęła mango z plecaka. I popiła wodą.
Jakaś wyjątkowo słodka ta woda dzisiaj... Na moje pożegnanie... Dziękuję... Panie...

W końcu wyszedł z ukrycia. Pobiegł do Kate i powiedział : - Nie musisz tego robić. Wszystko słyszałem.

- Znowu mnie podsłuchujesz! Oj Lechero, Lechero! Wiesz to nie ja zabiłam Eve... ale muszę się przyznać, żeby nie dręczyli już Willa i tak nie mam po co żyć... Więc nie powstrzymuj mnie... Tyle tajemnic przede mną ukrywacie... mam już tego dosyć! Idę na plażę nikt już mnie nie powstrzyma! NIKT!

- Stop! - krzyknął. Ja to zrobię. W moim życiu zabiłem wiele osób więc teraz to mi sie należy.

- Pierwsza miałam to na myśli!!! I ja to zrobię! Tyle tajemnic... gdyby mnie nie było na tej wyspie... Nie byłoby morderstwa!

Ruszyła w stronę plazy nie zwracając uwagi na Lechero.

Nie odpuścił sobie. Poszedł dalej za Kate.

- Nie idź za mną!
Wyjęła nóż z plecaka.
- Chcesz coś jeszcze powiedzieć? Czy wracasz to jaskini? To już twój wybór czy będziesz martwy czy nie... Ale mnie i tak zabiją i tak... nawet jeśli cię nie zabiję... Więc zmykaj już... I jeśli komuś powiesz o tej sprawie spotkamy się jeszcze raz jeśli mnie nie zabiją. Ale wtedy już na pewno będziesz lezał w dziurze którą sama dla ciebie wykopię.... Spadaj już...

Poczuli wstrząsy i usłyszeli huk, który swoje źródło miał z kierunku, gdzie znajdowała się jaskinia. Byli przerażeni, nie wiedzieli co się stało.

Kate: 100XP
Lechero: 100XP

W takim razie rób jak chcesz ja wracam.

- A jednak chcesz żyć - zaśmiałą się.
Włożyła nóż do plecaka...
- Idź bo coś się stało... Słyszałeś ten huk? - zażartowała gdyż myślała, że to tylko jej wyobraźnia.

Biegła przed siebie. Nagle zobaczyła jakąś kobietę i mężczycznę.
-Szybko do jaskiń!-krzyknęła i pobiegła dalej

Znowu... Będę musiała odłożyć wypawę na wyspę...
- Dobrze ... Już idziemy... Lechero... Rozmowę dokonczymy później...

Dzień 6

-Claire? Claire!? Gdzie jesteś?-był zdenerwowany.
Zobaczył na ziemi ślady. Takie jakby ktoś kogoś ciągnął po ziemi.
O boże!
Zaczął iść po śladach.
Szedł jakieś 10 minut gdy trop się urwał bo wyrastały tam grube korzenie.
Wrócił do jaskini bardzo szybko...
[jaskinia]