Dżungla (przednia część)

Spojrzała na Charliego, ale chłopak nie wyglądał na ciężko rannego. Wróciła więc do Sayida. Nie wiedział jak długo uda jej sie tamować krwawienie.
Jack, gdzie jesteś?

Zagłębiła się w dżungle chcąc być sama.
Szła zamyślona...Wyciągła zdjęcie...
I co ja mam do cholery zrobić.
Szła patrząc na uśmiechającego się chłopaka.
Przypomniały się jej chwile razem spędzone. Znowu za nimi zatęskniła.
Z Willem chyba nigdy nic nie wyjdzie. Jesteśmy tak samo uparci,
ciągle się kłócimy. - westchneła.
Chciałaby cofnąć czas...

Pobiegł trochę daleko.
Ściągnął buta i wyciągnął woreczek z heroiną.
Odwinął go i wziął do ust narkotyk.

Po chwili zakręciło mu się w głowie ale czuł się świetnie.
Oparł się o jakieś drzewo.
Mijały mu przed oczami wszystkie obrazy z jego przeszłości.
Nagle ogarnęła go ciemność.
Zasnął...

Zmęczona postanowiła udać się na polanke przy wodospadzie.
Bardzo te miejsce jej się spodobało.

[wodospad]

Otworzył oczy i w pierwszej chwili nie wiedział gdzie jest.
Głowa go bolała.

Próbował wstać lecz bez skutku.
Wreszcie zebrał się na siły i wstał.
Nagle zakręciło mu się w głowie i upadł.

Odczekał chwilę aż wszystko będzie ok.

Gdy wstał czuł się już lepiej więc ruszył w stronę plaży.
[PLAZA]

-Zawiedziona ??-spytał Atenę o to co znaleźli w bunkrze

- Hmmm, może nie zawiedziona. Nie spodziewałam się niczego szczególnego.
A tu wręcz zaskoczenie. W środku człowiek, pełno broni, zapasów.
Nie sądziłam że takie coś zobaczę - odparła
- Teraz jak jesteśmy sami może byś mi powiedział czemu tej cholernej broni mi
nie chcesz dać? Co?

-Właśnie z takiego powodu co wydarzył się na plaży.Jeżeli dam broń osobą którymi szargają emocje,to z nerwów mogą zabić kogoś z naszych.Wiesz co zrobił Lechero,czy o tym jeszcze nie słyszałaś ?-spytał,lecz po chwili dodał-Jednak to nie jest jedyny powód.Boję się o ciebie,nie chcę by ci się coś stało.Chce byś cała i zdrowa wróciła do domu-powiedział ze smutkiem

- Yhm, czyli mną szargają emocję? - oburzyła się
A powiedz jak inaczej mam zapewnić sobie bezpieczeństwo jeśli nie będę miała
nic do obrony?

-Jeżeli będziesz miała broń to zwyczajnie cię zabiją,a tego nie chcę-odpowiedział.

-A co do emocji,to w tej chwili wyglądasz jakbyś miała mnie zabić

- Przestań mówić co jest dla mnie dobre a co nie. Nie jestem dzieckiem.
Sama decyduje co zrobię i co chcę - wykrzyczała praktycznie te słowa.
Wymineła Willa i poszła szykim krokiem przodem.

-Dobrze,w takim razie rzeczywiście będzie lepiej jeśli wrócisz do domu-powiedział cicho.Po chwili spytał-W takim razie dlaczego idziesz do bunkra

- Żeby mieć możliwość dobrania się do broni - rzuciła i przystaneła odwracając się
do Willa - Cholera Will, myślisz że będę się opuszczać na Ciebie w kwesti bezpieczeństwa. Mam być twoją kulą u nogi? Tego chcesz?

-NIe dostaniesz broni,tylko ja znam kod do zbrojowni.Wiem o tym że nie będziesz się na mnie opuszczać w chwilach bezpieczeństwa,jednak ta sytuacja w bunkrze,jak Desmond celował do ciebie.Niechce by coś podobnego się kiedyś wydarzyło.

- Will, dopóki jesteśmy na tej wyspie z każdej strony, w każdym momencie grozi
nam niebezpieczeństwo. I czy będę miała broń czy nie bezpieczna tu nie będę.
- odwróciła się i znowu ruszyła - A mając ją czułabym się chociaż pewniej.