Plaża (przednia część samolotu)

Sayid spojrzał nieufnie w kierunku Megan a po chwili odrzekl do Pauliego:
-Dokładnie taki sam.
-Tylko nasi najlepsi ludzie wezmą udział w tym...ehm...procederze. Domyślam się że ty(do Lechero),Will oraz Paulie umieją posługiwać się bronią palną. Ktoś jeszcze jest chętny.-spytał zapominając zupełnie że nie posiadają aż tyle broni.

- Ja mam licencję na broń, ale przecież nie mamy tylu pistoletów.

[ey teraz co napisze to niby z przed czasu jak był dzień]

Charlie siedział na plaży i przypatrywał się szumiącemu morzu.
Eh-westchnął głęboko.
Tyle się ostatnio dzieje. Już się pogubiłem. Co to za wyspa?
A jeżeli nie uratują nas? Powinni już dawno być. Może zapomnieli.
Próbując odpędzić złe myśli zajął się czymś innym:
Trzeba by zbudować... szałas!
Tak to jest myśl!
Charlie uśmiechnął się mocno sam do siebie o tak: Smile

i poszedł do dżungli nazbierać czegoś co by się nadawało do budowy.
[niby że już wróciłem]
Zaczął składać do kupy drewniane kołki które uzbierał.
Później znalazł jakieś stare szmaty i związał.
Ufff... i po robocie-powiedział zmęczony.
...
[a teraz to co robi teraz]
Wszedł do szałasu.[niby że jest trochę nie mały ten szałas ok??]
Cholera! A koce?!
Wyszedł z szałasu aby pożyczyć od kogoś koc.
-Hej! Może ktoś ma...
Naglę jego słowa przerwały strzały.
Pobiegł w ich stronę.
Nad martwym ciałem stał Hugo.
Ludzie zaczęli się zbiegać.
O nie!
Charlie myślał że to ktoś z nich.
A jeśli to on zabija?!
Gdy usłyszał słowa informujące o tym że to jeden z Innych odetchnął z ulgą i przysłuchiwał się rozmowie reszty rozbitków.
...

Trzymała sie z boku obserwując z niepokojem wydarzenia. Robiła wszystko, żeby ochronić dziecko, przed widokiem trupa. Poszukała wzrokiem Jina. Przypatrywał się z ciekawością rozbitkom. Sun wiedziała, ze korci go, żeby zapytać jej o co chodzi, ale duma mu na to nie pozwala. Woli tam stać i domyślać sie co się dzieje.

-Bronia powinnismy ich nastraszyć a użyć tylko w razie potrzeby. Potrzeba też ludzi którzy w razie czego unieszkodliwią i zwiążą przybyszów.-odpowiedział.

-Ja-odparł- trochę w życiu strzelałem,a "biedny prosiaczek" wie że umiem też używać "struny". -skończył.

-Nie chcę grać roli przynęty. A jeśli wam się nie uda? Nie chcę znowu zostać zamknięta. - Wtrąciła się.
Tak naprawdę miała odmienne myśli, ale nie mogła być 'sobą'.

-Świetnie,ale już póżno, jutro wszystko dokładnie omówimy, a teraz odpocznijcie bo jutro czeka nas pracowity wieczór-odrzekł spoglądając na trupa.

-Raczej nie masz wielkiego wyboru- powiedział do Barbary- i nie martw się uda się nam, jeżeli chcesz żebym cię nie podejrzewał zrobisz to. - powiedział stanowczo.

Znów siedziała sama. Siedziała pod kocem. Usłyszała, że ktoś zabił jednego z tamtych, Ethana. Jednak jakoś się tym nie przejęła. Zasnęła pod drzewem.

-Myślisz, że żeby zdobyć wasze zaufanie, będę się wystawiać dla nich jak kura na talerz? - Warknęła oddalając się w stronę rozpalonego ogniska. -Ale zgoda. Skoro tak bardzo Wam na tym zależy, zrobię to. - Dodała po chwili namysłu.

Znudziło mu się wysłuchiwanie ich kłótni więc zaczął iść w stronę swojego szałasu.
Zobaczył że pod drzewem siedzi ktoś.
Podszedł do tej osoby.
Zobaczył że to Claire.
-OO yy hej obudź się... eee... Claire? Lepiej tu nie spij bo ja jak ostatnio zasnąłem na ziemi to rano nie najlepiej się czułem... choć-powiedział trochę niepewnie czując się niezręcznie w tej sytuacji...

Już chciał jej coś odpowiedzieć ale się powstrzymał:
Po co zaczynać kłótnie Oddalił sie od reszty i usiadł na piasku, patrząc w stronę oceanu
Potrzebuję wyciszenia

Wyszedł z namiotu. Rozejrzał się wkoło. Uspokoił się trochę.

- Ja mogę Wam pomóc - zwrócił się do Sayida.

Usiadła przy ognisku i wbiła wzrok w tańczące płomienie. Położyła dłoń na piasku i zaczęła go przesypywać między palcami.
Jutro będę musiała zrobić sobie własny namiot - Pomyślała, bojąc sie wyników swojego 'budownictwa'.
Teraz była zdana jedynie na owoce i zwykłą wodę. Będzie musiała się odzwyczaić od domowych wygód takich jak prąd, czy zwykła poranna kawa.