Plaża (przednia część samolotu)

-Jasne - Odpowiedziała cicho widząc stojącą w 'wejściu' dziewczynę. - Coś się stało? - Dodała przesypując z dłoni piasek.

- Pomyślałam, ze może będziesz chciała podgadać. jak nie, to rozumiem. Ten dzisiejszy dzień pewnie przywołał wiele wspomnień... - zaczęła nieśmiało

- W takim razie zaraz wracam! - krzyknął oddalając się w strone dżungli

Odprowadziła wzrokiem mężczyznę dopóki nie zniknął w dżungli. Przytuliła swoje dziecko do piersi i spojrzała na nie. Jak ona mogłaby żyć bez tego maleństwa.

-Nawet nie masz pojęcia jak wiele. - Odpowiedziała wbijając wzrok w ścianę namiotu. Przejechała palcami po dłoni. Na zewnątrz zrobiło się chłodno. Z każdą chwilą zbliżał się wieczór. Bała się, że coś nie wyjdzie. Że nie uda jej się zabrać dziecka. Nie chciała tego zepsuć. Chciała wypaść dobrze w oczach Bena. Nie wiedziała nawet, dlaczego tak bardzo jej na tym zależy.
-Kiedyś... - Zaczęła przerywając ciszę. -Odzyskam mojego syna. Za wszelką cenę.

Od kilku godzin pracowal na uboczu z dala od reszty nad radiostacją, którą znalazł w samolocie po wypadku Petera.
W końcu doszedł do wniosku że potrzebuje wiekszego zasiegu. "Powinienem udac się do dżungli i znaleźć jakijś wysoko położony punkt, skąd mógłby mieć lepszy zasięg".
Nie chcąc jednak dawac złudnej nadzieji innym na ratunek za główny cel w najbliższym czasie postawił doprowadzenie do skutku zasadzki.

Wrócił obok swojego namiotu i zaczerpnął łyk wody.

- Wierzę, ze ci się uda, Barbaro - spojrzała na dziewczynę. Wyglądała na zdenerwowaną i rozdrażnioną - twój synek wróci do ciebie i razem zaczniecie nowe lepsze życie. Z dala od tej cholernej wyspy i tych potworów ją zamieszkujących - powiedziała myśląc o Innych.

To nie są ludzie, tylko bestie. Odbierają matkom dzieci. Trzymają je w jakiś więzieniach, morduj.a niewinnych ludzi, napadają na nich z nożami. To nie do pomyślenia, że tym ludziom ciągle udaje się uniknąć kary.

Uśmiechnęła się lekko.
-Mam taką nadzieję Lynn.
Podniosła się z piasku i otrzepała spodnie.
-Nie chcę Cię wyganiać, ale chcę iść na zwykły, samotny spacer. Muszę wszystko przemyśleć...

- Jasne - uśmiechnęła sie - miłego spaceru Barbaro - powiedziała i wyszła z namiotu dziewczyny. Usiadła pod drzewem na skraju dżungli i obserwowała obóz. nagle zdało jej sie, ze za plecami usłyszała jakiś szum.
To pewnie tylko jakieś patki. Uspokój się tchórzu.

Wsadziła dłonie do kieszeni, czując między palcami baterie. Wolnym krokiem ponownie opuściła obóz, idąc wzdłuż brzegu. Chciała znowu skontaktować się z Benem i dowiedzieć, o co mu chodziło. Uklęknęła na ziemi i zaczęła kopać dłońmi w piasku. W po chwili wydobyła z niego czarne urządzenie. Otwarła plastikową 'klapkę' i zmieniła baterie. Odwróciła i wcisnęła przycisk.
-Ben, słyszysz mnie? - Spytała z nadzieją.
Zacisnęła powieki i czekała.

- Witaj, Sayid - podszedł do niego po wcześniejszej wizycie u nowego dziecka - Dało się z nią coś zrobić? Może mogę Ci jakoś pomóc? - zapytał. Chciał oderwać się od swoich myśli... zrobić cokolwiek, aby o nich zapomnieć.

- Megan? - głos Bena był teraz o wiele wyraźniejszy.

Uśmiechnęła się sama do siebie słysząc głos mężczyzny.
-Mogłbyś powtórzyć końcówkę naszej ostatniej rozmowy?

- Kiedy wykradniesz dziecko kieruj się do Stacji Płomień tą samą trasą, którą przeszłaś na plażę. Daj znać kiedy wyruszysz. Wyślę ci naprzeciw kilku ludzi na wypadek, gdyby cię ścigali. - powtórzył powoli.

-Zgoda. Odezwę się jak tylko zabiorę dziecko z obozu. - Odpowiedziała starając się by jej ton brzmiał poważnie. -Do zobaczenia.
Odsunęła krótkofalówkę i przez chwilę wpatrywała się w ocean.