Plaża (przednia część samolotu)

Skierowała się do obozu. Podeszła do mężczyzny, który był przywiązany do drzewa.
-Gdzie moje dziecko?-spytała się.

- Tu się dzieje coraz gorzej. Powinniśmy jak najszybciej zbudować tą tratwę i szukać pomocy, bo stane się jeszcze coś gorszego
- pomyślała rozglądając się po plaży.
Poszła w kierunku namioru Sun i Jina mając nadzieję że jej pomogą.
Staneła przed nim - Sun?! Mogę z Tobą porozmawiać?[/i]

- On jest wielki? Większy niż...palma kokosowa? Wiesz u nas jest sporo wysokich osób..nie ma się czym chwalić.

Uśmiechnął się i podszedł do niego i uderzył go z piąstki w brzuch (lekko).

- No ej..przecież mamy rozmawiać a nie, że ja mówię a ty mało mówisz. Nic Ci nie chcę robić ale rozmawiaj ze mną ok? I tak Ci się nudzi pewnie tutaj...taki zakneblowany..lepiej by się rozmawiało,gdybyś też siedział...ale ...no nie.

Usiadł znów na jakąś odległość 3 metrów od niego i usiadł.

- Więc? Kim ten duży jest?

-Twoje dziecko? Więc o to wam wszystkim chodzi.

Richard już wyobrażał sobie przeszłość. Jeden z nich zakradł się do obozu i ukradł dziecko. Dlatego też ten koleś co mówił o Francji mówił, że porywają dzieci. Ciekawe, ile Ben jeszcze zrobił.

Tamtemu zaś odpowiedział:
-Widzę, że nic nie rozumiesz. Postaraj się wytężyć swój mózg, chociaż to musi być dla ciebie dość trudne.

Spojrzała na wchodzącą dziewczynę. To była Atena.
- Jasne, wchodź - powiedziała po angielsku po czym rzuciła Jinowi speszone spojrzenie. On się tylko uśmiechnął. Sun odetchnęła z ulgą.
- Są jakieś wiadomości o dziecku?

Hugo wyszedł z namiotu Sun po przyjściu Jin'a. Nareszcie się pogodzili.
Na widok pary zaczął czuć się samotnie. Dziwnie przyjął wiadomość o porwaniu dziecka Claire... spokojnie. Był opanowany, a jeszcze niedawno nie mógł się opanować.

Podszedł do Claire.

- Claire... wszystko będzie ok. Zrobimy wszystko by odebrać im chłopca - usiadł koło niej - przykro mi... jest mi cholernie przykro - przytulił ją do siebie. Claire była malutko w porównaniu do niego - Będzie dobrze.

- Dosyć tego! - krzyknął uderzając mężyczyznę po raz kolejny w twarz. - Gdzie jest dziecko!

- Lynn z Saidem poszli poszukać Willa, który nie wrócił z dżungli
- weszła do namiotu - Chciałabym z tobą porozmawiać o pewnym moim planie.
Mam nadzieję że Ty razem z Jinem będziecie mogli mi pomóc - powiedziała
do Sun i zaczeła szczegółowo o nim opowiadać.

- Mów...przepraszam Lechero. Chciałem go przesłuchać ale się nie dało.

Mówił do Lechero i wstał znów patrząc na tego kogoś :

- Mów! Albo inaczej z tobą porozmawiamy.

-Pewnie tam, gdzie powinno być-odpowiedział Richard.

Nikt nie przespał mijającej nocy. Wszyscy byli w szoku.

- Jak to się mogło stać? Czemu nikt temu nie zaradził? - dochodziły głosy z plaży.

Zaczynało robić się jasno, jednak Will jeszcze nie wrócił.

Dzień 11

Była zaskoczona reakcją Hurleya, ale tego właśnie potrzebowała po stracie dziecka.
-Dzięki Hurley. Jeszcze kilka dni temu kopał mnie w brzuch.-powiedziała. Zrobiła jej się smutno. Przytuliła się mocniej do mężczyzny i zaczęła płakać.

- Mów dokładniej! - krzyknął uderzając go 3-krotnie w twarz

- Nie płacz, Claire. Wymyślę coś... nie damy się tak łatwo poddać. - podał jej chusteczkę, którą wyjął z kieszeni - Nie płacz.
Jemu też zrobiło się smutno. Nareszcie ktoś docenił jego pomoc.
Obserwował wschód słońca.

Atena opowiadała jej o planie budowy tratwy, a Sun tłumaczyła jej słowa Jinowi. Jej mężowi spodobał się pomysł ucieczki z tej wyspy i co chwila rzucał jakieś techniczne uwagi, które Sun przekazywała Atenie. Dyskutując i snując wizję powrotu do domu nie zauważyli nawet kiedy nastał ranek.