Wodospad

- Znając Willa odpowie że sam da radę - wtrąciła - Więc Ryan, nie pytamy się go
tylko pomożemy dojść do obozu. A Ty - zwróciła się do Willa - nie dyskutuj z nami
tylko oprzyj się na Ryanie i możemy iść - zrobiła udawaną grozna minę i uśmiechneła
się pod nosem.
Jack poszedł przodem, za nim Sun, Ryan z Willem.
Obróciła się jeszcze, popatrzyła na wodospad i poszła za resztą.

-Wolałbym iść z tobą,ale skoro muszę z Ryanem-powiedział lecz po chwili dodał-Powiedzcie co się z wami działo,kiedy widzieliśmy się poraz ostatni.

-Nic takiego, płyneliśmy długo na szczątkach tratwy, później byliśmy na jakiejś plaży, no i ta wyprawa przez dżunglę. Dotarliśmy do wodospadu i sam wiesz co było dalej. Jeśli chcesz poproś Atenę o pomoc, ale wątpię aby dała radę ci pomóc

Ryan chciał dodać coś jeszcze ale wydawało mu się że nie powienien mówić 'choremu' że nie uśmiecha mu się wleczenie go przez dżunglę.

-Chodź, nie marudź!

-Nikt mi nie musi pomagać-powiedział spoglądając na obandażowaną ranę.-Jack wykonałeś kawał dobrej roboty-powiedział uściskując ręke lekarzowi,poczym powiedział-

-No dalej chodźmy na tą plaże-poczym zaczął iść z Ateną i lekarzem przed siebie.

Bez słowa ruszyła w drogę rzucając Ryanowi przelotny uśmiech.
Will, już taki jest. Zawsze radzi sobie sam.

[dżungla przednia część]

Wyszedł z dzungli nie zauważając nikogo.Wtedy Jack spytał

-Gdzie są wszyscy

-Nie wiem,może poszli na lody-odpowiedział mu will.Czuł że humor mu dopisuje.W sumie cieszył się,Atena wróciła cała i zdrowa.Pochwili poszedł w kierunku swojego namiotu by się zdrzemnąć,w końcu ta wyprawa trochę nadwyrężyła jego ciało.

Wyszła z dżungli i przystaneła by nacieszyć się widokiem wodospadu.
Było tu tak pięknie, kolorowe kwiaty, soczysta zieleń.
Podeszła do jeziorka i usiadła na kamieniu.
Zdjeła trampki i zamoczyła stopy w zimnej wodzie.
Chciała poukładać natłok myśli w swojej głowie, miała nadzieje że tu się jej to uda.

Po jakimś czasie zeszła z kamienia i położyła się na polance.
Obserwowała przepływające obłoki. Przypomniało się jej jak pewnego
dnia, gdy znowu spotkali się w tajemnicy z Nikosem, siedzieli przytuleni
na ławce i obserwowali chmury mówiąc co im dany obłok przypominał.
Wspominała go gdy nagle kątem oka zobaczyła go wśród drzew.
Podniosła szybko głowę, spojrzała w tamtym kierunku lecz jego tam nie było.
Wyciągneła znowu zdjęcie.
Ciekawe co się z Tobą dzieje. Pamiętasz mnie jeszcze?
Wstała, schowała zdjęcie do kieszeni i udała się na plaże.

[plaża]

Zrobiło się już ciemno gdy dotarła na polane przy wodospadzie.
Rozejrzała się w poszukiwaniu kamienia o którym pisała Lynn.
Zobaczyła go nieco dalej. Przesuneła wzrokiem po otoczeniu upewniając się że nie ma żadnego zagrożenia, podbiegła szybko do kamienia i wzieła krótkofalówke do ręki.
Włączyła ją, czekając na wiadomość z zapartym tchem.

Krótkofalówka Ateny zaszumiał, gdy dobiegł z niej cichy głos należący do Lynette:
-Odłóż przedmiot w to samo miejsce i wróć tutaj jutro w południe po więcej informacji...

Usłyszała wiadomość która skończyła się tak szybko jak zaczeła.
- Lynn..? Nic ci nie jest? Gdzie jesteś? - próbowała się z nią skontaktować

- Właśnie dałem ci dowód na to, że Lynette żyje. Trzymaj się instrukcji i zatrzymaj dla siebie to, co się wydarzyło.

Umilkła zaskoczona słysząc obcy głos, po chwili jednak powiedziała
- Z kim rozmawiam?

- Trzymaj się instrukcji, Ateno. - powtórzył.
Światełko świecące na walkie-talkie, które trzymała dziewczyna zgasło. Rozmówca się rozłączył.

Zaskoczona stała chwile trzymając krótkofalówke i wpatrując się w nią.
Usiadła na kamieniu zastanawiając się co zrobić.
I co ja mam zrobić? Sama działać? Obiecałam Willowi że nie będę się
narażać. - była zdezorientowana lecz postanowiła nie mówić
o tym nikomu. Bała się że przez to Lynn mogłaby ucierpieć.
Odłożyła krótkofalówke w to samo miejsce. I ruszyła spowrotem do bunkra.

[bunkier]