Wyprawa (plażowiczów)

- Nie wierzę, by na tym starociu było jeszcze coś cennego. Inni by zabrali albo ta Francuska... Ale jeśli ktoś z was chce narażać życie to nie będę go zatrzymywał.

-Aha czyli mamy wrócić z pustymi rękami, świetnie. Tylko straciliśmy dwa dni.
-Hej a wy co o tym sądzicię-spytał mając nadzieję na bardziej optymistyczną odpowiedź.

Każdy z nich podszedł do stromego urwiska i wyszukiwał drogi, którą można było się do niego dostać. Z boku znajdowały się zakryte wystające korzenie, niezauważone przez Rozbitków.

- Może po tych korzeniach da się tam dostać. Ale to jest niebezpieczne. Bardzo niebezpieczne. - Peter odsunął się od korzeni

-Więc ja wejdę-powiedział zdecydowanym głosem.Po tych słowach zaczął wspinać się na górę, lecz cały czas był pełen lęku. Nagle gdy był jeszcze nie tak wysoko by mogło mu się coś poważnego stać pod jego nogą obsunął się kamień i spadł na ziemię rozcinając rękę którą zaczepił o coś podczas spadania. Zaczął zwijać się z bólu.

- Mówiłem, że to niebezpieczne... - powiedział, gdy Shannon robiła opatrunek Sayid'owi

- Peter, dasz radę się tam wspiąć? - spojrzał na siebie - Bo ja, to chyba nie najlepszy pomysł... O! Tędy chyba będzie łatwiej - wskazał na wystające korzenie, jeszcze nieużywane.

Wiedziałem, że teraz będzie kolej na mnie... Ech... Jeszcze będę tego żałował.

- Cóż... Zawsze można spróbować. - Peter mruknął niepewnie

Black poprowadził wzrokiem drogę, którą będzie się wspinał. Podszedł do korzenia i zaczął wchodzić coraz wyżej i wyżej...

- Uważaj na siebie, przed każdym ruchem upewnij się czy będzie on bezpieczny! - krzyknął, gdy Peter był już w połowie.

Peter wspinał się coraz wyżej, po kilku minutach znalazł się na górze. Obszedł samolot i przyjrzał mu się uważnie. Hugo coś do niego krzyczał, ale Peter nie zwracał na to uwagi. Cały czas się czemuś przyglądał...

Peter - 100XP
Sayid - 100XP (-1PŻ)
Hugo - 50XP

Postanowił wejść do środka. Zakołysało samolotem.
Prawie jak na karuzeli...
W środku zobaczył mapę, ale szukał radia. Nagle zobaczył wiele figurek.
- Tu są jakieś figurki! - krzyknął i zrzucił jedną, która rozbiła się

Ruchy Peter'a powodowały kołysanie się niestabilnie położonego samolotu.
Black zobaczył radio. Spróbował się połączyć.
- Słyszy mnie ktoś?! Jestem rozbitkiem lotu... - samolot się trochę osunął, Peter upadł
- Słyszę cię. Kim jesteś??? - doszedł do niego głos z radia

Peter wstał i ruszył do radia, ale w tym momencie samolot zaczął spadać...

Hugo podniósł figurkę, którą zrzucił Peter i zauważył, że w środku znajduje się biały proszek zapakowany w woreczki foliowe.

- Koleeeeś! - krzyknął, gdy zauważył zsuwający się samolot.

Huk.

Samolot znalazł się na ziemi. Hurley podbiegł do niego i wyciągnął Petera w bezpieczny sposób. Był cały zakrwawiony, ale mógł mówić.

Wstał z ziemiprzytrzymując niedokończony bandarz i patrząc na samolot który z hukiem runął na ziemię zdołał powiedzieć tylko drżącym głosem:
-Peter...-i zapominając o bólu podbiegł do Hugo i pomógł mu przenieść go dalej.

Po upadku był w szoku i chciał się podnieść, gdy Hugo go wyciągnął.
Stracił przytomność.

-Cholera, dajmy mu wody-powiedział-Chyba nie ma żadnych złamań-odetchnął z ulgą.