Wyprawa (z jaskini)

Wyszła zza krzaków.
- Nie Art! To prawda co mówi Lechero!
Krzyknęła. Każdy się odwrócił aby zobaczyć co się dzieje.
- A i jeszcze jedno Art! Znowu sekrety?! To lepiej spytaj Willa czy nie ma ci przypadkiem nic do powiedzenia... To przedemną się kryje najwięcej sekretów. Tylko przedemną... Nic nie wiem.... Nie mogę na nikogo liczyć! - krzknęła zdenerwowana.

- Spojrzał na Arta jakby chciał go zabić po czym zignorował go i powiedział do Willa szeptem - Tylko obiecaj mi że nie powiesz Kate, że ci o tym powiedziłem.

- Kate - podeszła do dziewczyny - jesteśmy jedną grupą. Nikt nie ma specjalnie przed Tobą sekretów. Jesteś jedną z nas - wzięła dziewczynę za rękę - wszystko będzie dobrze. Zawsze możesz na nas liczyć. Pomożemy Ci.

-Za późno Lechero,ona wszystko słyszała.Czuje że Lechero zrobił wiele złych rzeczy w swoim poprzednim życiu.jednakże cos sprawiło że przeżył lot samolotem,co oznacza że ktoś mu dał 2 szanse.Nieważne jest co robiliśmy przedtem,ważne jest co zrobimy dalej ze swoim życiem-powiedział

W Kate czuł jakby ...dziwne...w tym momencie oparcie? Spojrzał na nią nawet z ulgą i rzekł : - Uff to mnie wystraszyłaś. Nie sekrety...poprostu go nie lubię. Tak...jest dziwnym i skrywa coś jak każdy z nas...ja tam skrywałem to, że jestem z Francji. Naprawdę wielki sekret...

Spojrzał na Willa :
- To co? Rzeczywiście i ty przede mną coś ukrywasz?

I znów na Kate :
- Nie martw się..możesz na mnie liczyć. Zresztą jak każdy prócz pewnej osoby...

Zaśmiał się cicho i uśmiechnął miło do Kate.

-Jeśli ktoś chce wiedzieć o mnie cokolwiek wystarczy że zapyta,nikomu specjalnie nie utrudniam poznanie mojej osoby-powiedział

- Masz racje Will robiłem straszne rzczy. Ale teraz chcę sie zmienić.

- Proszę was nie walczmy ze sobą. Tylko razem możemy przetrwać. Tylko działając razem mamy szanse doczekać ratunku.

- Działamy razem...choć nieufność bierze górę co do jednej osoby...We mnie bynajmniej.

Rzekł i dalej szedł tak jak i reszta ich grupy.

- Lecz nie o to chodzi... Wy... Nie rozumiecie mnie... Nie chodzi o to co było przed lotem ale o to co jest teraz... A z resztą nie potrzebuje wiecieć czegoś o tobie... Chodzi mi o to co dzieje się na wyspie...

- Zaczynasz mnie wkurzać!! - krzyknął do Arta poczym rzucił się na niego i zaczał go lać.

- Hej przestańcie - próbowała rozdzielić chłopaków, ale tylko przewróciła się na ziemie
- Przestańcie! Dosyć!

O Ku...-podbiegł do walczących wyjął pistolet i strzelił w powietrze.-Przestancie albo stanie sie komus krzywda-powiedział

- Ej spokojnie. Morderco...zostaw mnie...

Mówił i zasłaniał się rękoma przed jego ciosami. Z budowy był spory...a i wytrzymały był również. Więc stał jak kamień lecz co chwile się odsuwał do tyłu by nie dostać w twarz, klatke piersiową lub inne czułe miejsce.

Cały czas go bił nie przestawając...